1 Οκτωβρίου 2011

Η επανάστασις κατά των Αθηνών

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 6 - Δεκέμβριος 1995. Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα.
    ΕΙΜΕΘΑ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗΝ. ΤΟ ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΟΝ ΑΘΗΝΑΪΚΟΝ ΤΕΡΑΣ ΕΣΤΙΑ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΩΝ.
  ΒΟΘΡΟΣ ΑΠ’ ΟΠΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

«Το μεγάλο λάθος των ανθρώπων είναι ότι δεν κάμνουν τίποτε, επειδή πιστεύουν ότι αυτό που θα κάμουν είναι λίγο».

Όταν ο τότε βασιλεύς Όθων και η κυβέρνησις του Ναυπλίου απεφάσιζαν την μεταφοράν της πρωτευούσης εις Αθήνας (1/13 Δεκ. 1834), ο ελληνικός λαός ανταποκρίθη εις αυτό, υπό την προϋπόθεσιν ότι η Αθήνα θα είχε τα πρωτεία ως πρωτεύουσα «μέχρις ότου έφθανε η ώρα της Κωνσταντινουπόλεως»!!
            Από της στιγμής εκείνης η Αθήνα αυτωνομάσθη «Εθνικόν Κέντρον» και άρχισαν να συρρέουν όλα εκείνα τα στοιχεία που θα έθεταν την βάσιν του ξεχαρβαλώματος του έθνους: Πρεσβείες, πράκτορες, πολιτικοί ανήθικοι, αργυρώνητοι και λαοφόνοι, τυχοδιωκτικά στοιχεία και πλατσικολόγοι απ’ όλη την ελευθερωθείσα χώρα. Διά πρώτην φοράν εισήλθον εις την αυλήν του Όθωνος οι πρώτοι χρηματάνθρωποι (καπιταλιστές), οι οποίοι βαθμηδόν εξετόπισαν τους περιβάλλοντας τον βασιλέα αγωνιστάς, αποξενώσαντες αυτόν από την αριστοκρατίαν του ξίφους!
            Με την ανάληψιν της πρωθυπουργίας υπό του Κωλέττη (στις 6/18 Αυγούστου 1844) τίθενται, τύποις και ουσία, οι ανήθικες βάσεις του πολιτικού μας συστήματος και η βαθειά εξαρτησιακή σχέσις των ελληνικών κυβερνήσεων με τις ξένες πρεσβείες και τώρα με τα κέντρα του εξωτερικού. Η όμορφη, περικλεής και κλεινή Αθήνα δεν θα υπάρξη ποτέ όπως την θέλησαν ο Περικλής Γιαννόπουλος και ο Ίων Δραγούμης.
            Το «Εθνικόν Κέντρον» το οποίον θα ανελάμβανε το τεράστιον έργον της αποκαταστάσεως του Ελληνισμού, θα αναβίωνε την δύναμιν της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και το αρχαίον κλέος της ομορφιάς και του πνεύματος, δημιουργώντας έτσι τον Γ΄ Ελληνικόν Πολιτισμόν, επαγιδεύθη πάραυτα από τις δρώσες ανθελληνικές και αντίχριστες δυνάμεις και δημιουργώντας ένα, φίλα προς αυτές κείμενον, πολιτικόν κατεστημένον οικογενειών και εθνικών ευνούχων, την μεν Ελλάδα εκράτησε μίζερη και μικράν (Ψωροκώσταινα!), τον δε παγκόσμιον Ελληνισμόν, με σατανικώς μεθοδευμένον σχέδιον, διαδοχικώς συρρικνώνει και απομυεί.
            Δεν υπήρξαν παρά ελαχιστότατες εξαιρέσεις κυβερνητών που έπραξαν το καθήκον τους ως Έλληνες. Άτυχος όμως η μοίρα τους και ο θάνατός τους κατευθυνόμενος. Οι δε τρεις ονομασθέντες «Εθνάρχες» αποτελούν ΟΛΟΙ τους αποβολές της ελληνικής φυλής, δημιουργήματα και μαριονέτες της ξένης εξουσίας.
            Η ιστορία που θα ξαναγραφεί, θα μας δικαιώσει πλήρως. Το άτιμον αυτό «κράτος», με απάτες προς τον λαόν και συνεχή προώθησιν «ημετέρων» σε κάθε καιρίαν θέσιν, ελέγχει επί ενάμισι και πλέον αιώνα την εθνικήν, πολιτικήν, πολιτιστικήν και δημόσιαν ζωήν του τόπου, όπου εκτελώντας με δουλικότητα τις εντολές των αφεντικών του μετέβαλε την Ελλάδα σε ελεεινής μορφής προτεκτοράτον, τον δε λαόν της μικρόψυχον, ως τα έθνη του Ινδοστάν.
            Ούτε ο στρατός ημπόρεσε ποτέ να αντιστρέψει την βάσκανον αυτήν μοίραν της πατρίδος διότι, οσάκις εκινήθη, εκινήθη με ξένην προτροπήν και άδειαν (ΠΑΝΤΟΤΕ), ήτο δε και αυτός πρακτορευόμενος και εντελώς ανοργάνωτος, σε σχέσις με το όραμα που ενεφανίζετο ότι εκινείτο να υλοποιήσει. Η λύσις που απομένει είναι μια και μοναδική: Ο λαϊκός αγών προς την εξουσίαν και μετά  την κατάληψιν της, η έκρηξις της επαναστάσεως που θα επαναφέρη την πατρίδα εις τον δρόμον των πεπρωμένων της.
            Χωρίς την ψήφον του λαού, το παρόν είναι αβέβαιον και το μέλλον μηδενικόν. Πρέπει όμως ο αγώνας μας αυτός να εμφορήται από επαναστατικήν διάθεσιν, τόλμην ψυχής, αδιαφορίαν προς το μέγεθος της θυσίας και πλήρη περιφρόνησιν προς την αστικήν νοοτροπίαν του κατεστημένου, τρόπου ζωής και συνηθειών του. Οφείλουμε να είμεθα νομοταγείς, μέχρις ότου γίνουμε κύριοι της εξουσίας, επαναφέροντες τότε τους πατρίους νόμους, τους εθνικώς συμφέροντες και καταργούντες το χθές. Η επανάστασις αυτή πρέπει να γίνει ΠΙΣΤΙΣ και ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ, να εκδηλούται δε καθημερινώς ως αντίδρασις σε κάθε το μη ελληνικόν που προσπαθούν να μας επιβάλουν. Προ πάντων όμως, να συνειδητοποιήσει κάθε ΕΛΛΗΝ πολίτης ότι, δρώντας μόνος του η παραμένοντας αμέτοχος προς τα κοινά, ζημιώνει την εθνικήν υπόθεσιν, υπονομεύει το μέλλον του και εγκληματεί κατά της ίδιας αυτού ελευθερίας.
            Το κράτος των Αθηνών πρέπει να πέση. Και να το ρίξει ο λαός. Ο λαός όμως μόνος του, απρόσωπος και ανοργάνωτος, ουδέποτε μέσα εις την ιστορίαν επέτυχε κάτι. Αιματοκυλίσθηκε σε αποτυχημένες προσπάθειες απελπισίας. ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ:
ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ – ΘΡΑΚΕΣ – ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ – ΚΡΗΤΕΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΙ – ΕΠΤΑΝΗΣΙΟΙ – ΣΤΕΡΕΟΕΛΛΑΔΙΤΕΣ – ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΙΟΙ – ΚΥΚΛΑΔΙΤΕΣ – ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΟΙ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΙΑ -  ΔΩΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ – ΤΟΝ ΛΑΟ – ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ – ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ.