31 Δεκεμβρίου 2011

Καλή χρονιά

Καλή χρονιά με υγεία και δύναμη στους Έλληνες που αντιστέκονται στην καταστροφή της πατρίδας μας και μάχονται για την ελευθερία της.




20 Δεκεμβρίου 2011

Προδοσιών συνέχεια


            «Οι Έλληνες πολιτικοί μπορούν και εδαφικό τμήμα της πατρίδος των να διαθέσουν, φθάνει αυτοί και οι οικογένειές τους να παραμείνουν περισσότερο στην εξουσία»
(Τζ. Χόρτον, Αμερικανός διπλωμάτης Στην Σμύρνη).

            Δεν πρόκειται να υπεισέλθομε στα γνωστά εθνικά μας θέματα που γίνονται ευκαιρία να δικαιολογούν πολλοί το ψωμάκι τους και ο αποβλακωμένος λαός να περνά την ώρα του μπροστά στις τηλεοράσεις του, ΟΧΙ. Εμείς θα θέλαμε να δώσουμε το «εθνικό στίγμα» σ’ αυτήν την «περιπέτεια» που διερχόμεθα.
            Από το 1897, το οποίον ήτο κατασκεύασμα της Αγγλίας, το 1922 που έγινε για να μην υπάρχει Ελληνισμός εκατέρωθεν του Αιγαίου, ώστε σήμερα (ναι, από τότε) να είναι ευκολότερα η παράδοσις του μισού του μέρους, μέχρι της τραγωδίας της Κύπρου το 1974, τα ίδια κέντρα δημιουργούν με εγκαθέτους Έλληνες σιχαμερούς προδότες, τα ίδια δήθεν «λάθη», «κακούς χειρισμούς», «διχασμούς», «διπλωματικές ήττες», δηλαδή ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ και μόνον, για να κατακερματίσουν το φοβερό αυτό Έθνος των Ελλήνων, ώστε να το επαναφέρουν στα σύνορα πριν τον πόλεμο του 1897. Το παράδειγμα μεθοδεύσεως της συμφοράς της Κύπρου, θα μπορούσε να είναι οδηγός σε όποιον ήθελε να διδαχθεί και να μάθει (επί τέλους) τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον τόπο 160 χρόνια «ελευθέρας» πολιτικής ζωής.
            Στο θέμα του Αιγαίου, παραχωρήσεις έγιναν και από τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου (αποκαλύψεις Σαρτζετάκη) και όλα αυτά αθορύβως, μακριά από την ακοή του λαού, που μονίμως   περί άλλων χάσκει. Π.χ. το 1990 είχαν αποβιβασθεί συνεργεία τουρκικά στις νήσους ΙΜΙΑ εκτελώντας τοπογραφικές εργασίες προς ένταξιν των νήσων στο τουρκικό κτηματολόγιο. Στις 10 Δεκεμβρίου 1995 τουρκικό σκάφος προσήραξε (επίτηδες) στις ΙΜΙΑ, όταν δε προσέτρεξαν ελληνικά σκάφη προς βοήθειαν, οι Τούρκοι διεμαρτυρήθησαν διότι τα ΙΜΙΑ ήσαν, λέει, τουρκικά νησιά! Βιβλία έχουν κυκλοφορήσει αποκαλύπτοντας τα σχέδια διχοτομήσεως του Αρχιπελάγους. Αυτά όλα και άλλα πολλά, όλοι οι πολιτικοί ηγέτες τα εγνώριζαν.
            Το θέμα είναι πως θα προωθηθούν όλα αυτά με «κόλπο», όποιο και να είναι αυτό, ώστε με την «μέθοδο του σαλαμιού» ολοένα να στερείται η Ελλάς  επιχειρημάτων – θέσεων, έχοντας δημιουργηθεί «προηγούμενον», ώστε όταν φθάσει η «τελική φάσις», όλα να είναι έτοιμα για όποια νέα τραγωδία. Και μόνον τότε συνέρχεται ο λαός, ξυπνά από τον ύπνο του και ενθυμείται τους «προφήτες» του, αυτός που επειδή του χάλαγαν τον ύπνο του, τους έφτυνε τόσα χρόνια πριν.
            Αργά όμως. Έτσι μεθοδεύτηκε, από το 1955, η τραγωδία της Κύπρου το 1974. Το 1968-1969 είχε δημοσιευθεί και η γραμμή διχοτομήσεως του ΑΤΤΙΛΑ-2 εις μίαν μικρή εφημερίδα, τότε. Ποιος όμως έδιδε προσοχή;
            Εγράφησαν τις τελευταίες ημέρες δεκάδες άρθρα, έγινα εκπομπές τηλεοπτικές, ενεφανίσθησαν θλιβεροί σχολιαστές και καλεσμένοι των, το ζητούμενο όμως παραμένει. Πότε θα αλλάξει το καθεστώς πραγμάτων που εδημιουργήθη στην Ελλάδα μετά την δολοθονίαν του Ι. Καποδίστρια και την έξωσιν του Βασιλέως Όθωνος;

Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 8 - Φεβρουάριος 1996
Επισήμανση ιστολογίου:Δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα.

14 Δεκεμβρίου 2011

Ομιλία με θέμα ''Σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας, σκέψεις, λύσεις και προτάσεις''

Με χαρά σας αναγγέλλουμε πως το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου και ώρα ૧૯:00 το 
απόγευμα, στο ξενοδοχείο ΓAΛΑΞΙΑΣ στην Καβάλα, θα έχουμε κοντά μας έναν δυναμικό αγωνιστή αλλά και υπερήφανο συναγωνιστή μας, τον κύριο Πετρόπουλο, απόστρατο αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού. Η αίθουσα που διατίθεται είναι άνετη και η είσοδος είναι ελεύθερη προς το κοινό. Το θέμα της ομιλίας του κυρίου Πετρόπουλου είναι η ¨Σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας, σκέψεις, λύσεις και προτάσεις¨.

Πατριωτική Κίνηση Καβάλας

11 Δεκεμβρίου 2011

Εθνικισμός ; Τί ;




ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ; ΤΙ;
Έθνος: σύνολον ομοφύλων ανθρώπων. Εθνικός:ο ανήκων εις το έθνος.
Εθνισμός: εθνική συνείδησις. ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ: αποκλειστική προσήλωσις εις την εξυπηρέτησιν των εθνικών ιδεωδών. (Δ. Δημητράκου, λεξικόν σελ. 477).

            Αποφεύγοντας την αναφορά μας εις άλλα λεξικά (που τις ίδιες ερμηνείες δίδουν εις τις ανωτέρω λέξεις) δια να μη κουράζομε τον αναγνώστη, προετάξαμε στην αρχή του άρθρου μας τα ανωτέρω ερμηνευτικά, προς αποφυγήν παρεξηγήσεως από τις αυτόβουλες και ετσιθελικές και ανεύθυνες ερμηνείες που συνηθίζεται να δίδονται σε λέξεις στην εποχή μας. Μάλιστα  δε, ερμηνείες που προέρχονται κατά κανόνα από τα μαρξιστικά – λενινιστικά λεξικά και που επέρασαν στην «γλώσσα» όλων των άλλων παρατάξεων.
            Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο Εθνικισμός δεν είναι πολιτικόν σύστημα ούτε οικονομικοκοινωνική θεωρία, ούτε έχει πολιτήν σημασία και χροιά ως νόημα. Αποτελεί δε αναμφισβητήτως ΦΥΣΙΚΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ του κάθε ανθρώπου.
            Αυτό ακριβώς ενοχλεί τους κουμμουνιστάς, οι οποίοι σαν θεωρία και πρακτική είναι έξω από τα φυσικά του κάθε έθνους. Απόβλητοι της κάθε πατρίδος. Συνέτρεξαν όμως εδώ και άλλοι λόγοι, που εκατήντησαν τον «εθνικισμόν» ως έννοια εκεί όπου ευρίσκεται σήμερον. Υπήρξαν ομάδες πολιτικές, που από χρόνια θέλοντας να καλύψουν την πολιτική τους ιδεολογία κάτω από ανώδυνες γι’ αυτούς λέξεις (είτε διότι ο νόμος το απηγόρευε, είτε διότι δεν συνέφερεν να παρουσιάσουν στον λαό το πραγματικόν τους πρόσωπον) εχρησιμοποίησαν την λέξιν «εθνικισμός», την οποίαν έντυσαν κυριολεκτικώς με πολιτικόν μανδύα της θεωρίας τους, ως ιδεολογικόν τους δήθεν υπόβαθρον. Αλλά ο εθνικισμός ως προανέφερα δεν είναι ιδεολογία.
            Εδώ λοιπόν ευρίσκεται η ιδική των απάτη, η οποία ως εκ τούτου συνεισέφερεν αρνητικώς εις την όλην περί «εθνικισμού» υπόθεσιν. Παράδοξον μεν, αλλά οπωσδήποτε βέβαιον είναι, ότι ο εθνικισμός ως «φυσική κατάστασις» του κάθε ανθρώπου, ανευρίσκεται ως πολιτική προσπάθεια ιδιαιτέρως μέσα στις τάξεις εκείνων που εμφανίζονται ως αντίπαλοι του. Τους κομμουνιστάς. Όσους εξ αυτών διατηρούν την αξιοπρέπειαν τους ως πολίτες μιάς πατρίδος.
            Οι Ρώσοι θα παραμείνουν εθνικισταί διατηρώντας την ηγεσία του παγκοσμίου κομμουνισμού εις όφελος της πατρίδος των. Οι Βιετκόνγκ με καθαρώς εθνικιστικά συνθήματα νικούν δύο πολέμους εναντίον Γάλλων και Αμερικανών. Εξ άλλου συντάσσονται με την Ρωσία και όχι με την γείτονα Κίνα με την οποία και συμπλέκονται αν και κουμμουνισταί αμφότεροι, ακριβώς διότι τα συμφέροντα της πατρίδος των (Βιετνάμ) είναι αντίθετα με τα της Κίνας. Αργότερον διά τον ίδιον λόγον θα επιτεθούν στην Καμπότζη, την οποίαν και θα καταστήσουν υπόδουλόν των!!!
            Τα Λατινοαμερικανικά  ερυθρά κινήματα, κτυπούν την εθνικιστική καρδιά των απαθλιομένων μαζών της Λατινικής Αμερικής, προτάσσοντας τον εθνικόν των εγωϊσμόν έναντι του Αμερικανού εκμεταλλευτού των ή των ανδρεικέλων των δικτατόρων.
            Οι Κούρδοι του Ρ.Κ.Κ., Μαρξισταί στην ιδεολογία κάνουν σαφώς εθνικιστικό αγώνα με σαφή τα εθνικιστικά των κηρύγματα. Ο Σοσιαλιστής Μαντέλα ως «Εθνικιστής»  επολιτογραφήθη διεθνώς και το Σολιαλ – Μαρξιστικό «Αφρικανικό Κογκρέσο» αγωνίσθηκε επί χρόνια πολλά για εθνικιστικούς σκοπούς.
            Παντού, πλήν της Ελλάδος και Κύπρου, ο κομμουνιστής εστήριξε εθνικιστικές θέσεις και προέταζε μέσα από τα Λενινιστικά –Μαρξιστικά του θεωρήματα έννοιες που έθιγαν βαθειά την εθνικήν συνείδησιν, και υπερηφάνεια των λαών στους οποίους απευθύνετο και τούτο, πάντα μεν προς όφελος της ερυθράς του ιδεολογίας, αλλά μη περιφρονώντας δε τον εθνικισμόν σαν μια φυσική κατάστασιν των ανθρώπων τους οποίους και έπρεπε να προσεταιρισθεί.
            Ορθώς λοιπόν πράττομεν και εμείς ως εθνικισταί. Το ζητούμενον είναι μέσω ποίας ιδεολογίας ο εθνικισμός μας διατηρών τα φυλετικά του γνωρίσματα (ημών ως Ελλήνων) και την απ’ αιώνων εθνική του παράδοσιν και κληρονομιάν θα αξιοποιήσει όλα τα ανωτέρω; Σήμερα εθνικισταί υπάρχουν διάσπαρτοι εις όλες τις παρατάξεις και κόμματα ακόμη, όσον και εάν φαίνεται παράξενον, εάν αρκετά από τα κόμματα αυτά κάθε άλλο παρά εθνικούς σκοπούς υπηρετούν!
            Το μεγάλο όμως και εγκληματικό λάθος ήταν, ότι εστηρίχθη ο ελληνικός εθνικισμός εις ξένα ιδεολογικά πρότυπα, λαών με διάφορον νοοτροπίαν και ψυχοσύνθεσιν. Ο,τιδήποτε και εάν εγένετο μετά από αυτήν την κακήν αρχήν θα ήτο ΛΑΘΟΣ και δεν θα οδηγούσε πουθενά, εφ’ όσον Έλληνες όντες εβαρβαρίζαμε. Το ελληνικόν πρότυπον του ελληνικού εθνικισμού δεν υπηρετήθηκε ουσιαστικώς, διότι δεν υπήρξε. Διότι κανείς δεν εσκέφθη ως Έλλην, αλλά ως συρόμενος οπαδός των πάσης μορφής Δυτικοευρωπαϊκών προτύπων ή σημερινών κινημάτων, κινήσεων, κομμάτων.

Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 36 - Σεπτέμβριος 1998
Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα.

8 Δεκεμβρίου 2011

Σκοπιανό


ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ  ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙΝ ΤΟΥ ΤΕΧΝΗΤΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ


Από τα 43 φύλλα αγώνος που έχουμε εκδώσει, τα 13 φιλοξενούν άρθρα μας για το θέμα των Σκοπίων. Περίπου το 1/3 δηλαδή. Από τον Φεβρουάριον του 1992, δύο μήνες μόνον μετά την συνάντησιν της Λισσαβώνος που ετέθη, το πρώτον, προς συζήτησιν το «Μακεδονικό», με μοναδική προφητικότητα περιγράψαμε το τι θα συμβεί κει εις ποίαν περιπέτειαν οδηγούμεθα αναλόγου εκείνης του «Κυπριακού». Τότε, που όλοι έκλειναν τα μάτια, πολιτικοί εψεύδοντο προς τον λαόν, σχεδιάζοντες πως θα εμεθόδευαν την προδοσίαν ώστε να φανεί ως «φυσική εξέλιξις», τότε που όλοι στρουθοκαμηλίζοντες υπεβάθμιζαν ένα θέμα, την μεγάλη σοβαρότητα του οποίου ενδομύχως διαισθάνοντο.
            Ανέκαθεν, τα εθνικά θέματα αποτελούσαν πονοκέφαλον για τους πολιτικούς μας, από τον οποίον εναγωγίως προσπαθούσαν να απαλλαγούν, είτε αγνοώντας τα, είτε μειοδοτούντες, προσπαθώντας να τα κλείσουν το δυνατόν ταχύτερον εις βάρος πάντα του Έθνους. Βορειοηπειρωτικό, Κυπριακό, τώρα Μακεδονικό, αύριον ίσως Θρακικό, Αιγαιοπελαγίτικο, μια σειρά θλιβερών μειοδοσιών που θα στιγματίζει την ύπαρξιν και πορείαν του  πολιτικού αμοραλισμού που βασιλεύει στην πατρίδα μας από την εποχή του Κωλέττη μέχρι σήμερον.
            Όλοι ήξεραν ότι το κράτος των Σκοπίων, όπως και η Αλβανία παλαιότερον, εδημιουργήθη με απώτερον σκοπόν απόσπασιν εδαφών από την Πατρίδα μας. Όλοι ήξεραν, και τότε και τώρα, τι θα έπρεπε να κάμουν. Αυτό όμως θα ήταν αντίθετο με τας διαταγάς που είχαν, η εκτέλεσις των οποίων ήταν στενώς συνυφασμένη με την ιδικήν τους πολιτικήν ύπαρξιν και παραμονήν στην εξουσίαν. Μπροστά στο δίλημμα «συμφέρον πατρίδος ή δικό τους», επέλεγαν ανενδοίαστα το δεύτερον. Γιατί και τώρα, οι «20» βουλευταί που διαφοροποιούνται από τους υπολοίπους, για το συμφέρον τους το κάμνουν, αφού οι εκλογικές των περιφέρειες απαιτούν «εθνική τοποθέτησιν» επί του θέματος. Δεν είναι βεβαίως τώρα το ΠΑΣΟΚ που μειοδοτεί μόνον. Ενδεικτικώς αναφέρουμε τι έγραφε ο Κων. Κελτίδης εις το περιοδικόν «Ελληνική Κληρονομιά» της Θεσσαλονίκης:
            «Δεν θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου δύο χαρακτηριστικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν πρό 17ετίας. Το ένα αφορά την ανάρμοστον συμπεριφοράν του Κ. Καραμανλή προς τον καθηγητήν κ. Κων. Βαβούτσον και τον πατέρα Μπουτάρη, εις την δεξίοσιν που δόθηκε εις την οικίαν του κ. Ζαρντινίδη, δια την επέτειον της 28ης Οκτωβρίου εις την Θεσσαλονίκην. Τόλμησαν οι δύο επιφανείς πατριώτες να θέσουν το πρόβλημα που παρουσιάζεται εκτός Ελλάδος από την προπαγάνδα των Σκοπίων. Ο Καραμανλής δήλωσε οργισμένος, ότι δεν θέλει ν’ ακούσει βλακείες. Κι’ αυτός σήμερα δακρύζει για την Μακεδονία. Φαντάζομαι για τις τύψεις που νιώθει.
            Το άλλο αφορά την αντίδραση τότε της ΔΑΠ (νεολαίας της Ν.Δ. εις τα Πανεπιστήμια) υπό την ηγεσίαν του κ. Α. Σμαρά, που ούτε λίγο ούτε πολύ αποκαλούσε «Φασίστες» όσους φοιτητάς έθεσαν θέμα «Μακεδονικού ζητήματος εις το φοιτητικό συνέδριον που έγινε εις την Θεσσαλονίκην. Τώρα ο κ. Σαμαράς διαπιστώνει ότι υπάρχει Μακεδονία και μάλιστα ότι είναι Ελληνική».
            «…Η ιδέα για ονομασία σύνθετη φυλετική-εθνική, ρίχτηκε κατά πρώτον δημοσίως από τον γνωστό ιατρόν της πάλαι ποτέ «κινήσεως της Βόλβης» (Ν.Δ.) κ. Κ. Ζαρκάδαν».
                        Είναι ντροπή να κοροϊδευόμεθα. Το «Μακεδονικό» θα χαθεί όπως τόσα άλλα πριν. Θα πουληθούν και άλλα εθνικά θέματα εν συνεχεία. Ο «εχθρός» διαθέτει με το μέρος του την εξουσία στην Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΘΕΙ. Η εξουσία αυτή των κομμάτων θα πέσει. Με πόλεμο θα θεραπεύσουμε τις πληγές μας. Με σίδερο θα καυτηριάσουμε την  σαπίλα από τον εθνικό μας κορμό.
            Η εξουσία πρέπει να περιέλθει στα χέρια μας. Για να φτιάξουμε τα όσα γκρέμισαν. Για να τιμωρήσουμε το κακό. Για να αποκαταστήσουμε την ηθικήν τάξιν. Για να δικαιωθούν οι  νεκροί. Για να ζήσουν αξιοπρεπώς τα παιδιά μας.
            Το κράτος των Σκοπίων μελλοντικός θα διαλυθεί, διότι πρόκειται περί τεχνητού καρκινώματος. Όταν οι λαϊκές πατριωτικές δυνάμεις έλθουν στην αρχή. Όταν αναθεωρηθούν σύμφωνα, συμφωνίες και προδοσίες. Όταν ο λαός επί τέλους καταλάβει ότι δεν είναι λύσις το να σκεπάζει τις ακαθαρσίες, να αναβάλλει αυτό που μοιραίως μίαν ημέραν θα υποχρεωθεί να πράξη.

Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 9 - Μάρτιος 1996

Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα

29 Νοεμβρίου 2011

Κηφηνείον "Η Ωραία Ελλάς"

Άρθρο του Σαράντου Καργάκου, συγγραφέως – φιλολόγου – ιστορικού που δημοσιεύτηκε  στο περιοδικό «Ευθύνη» τεύχος 395 - Νοέμβριος 2004.

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ καί τριάντα χρόνια είναι η …εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές πού ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές… 

Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά καί πήγαινε δεξιά καί τούμπαλιν. Γι’ αυτό τουμπάραμε… Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, πού δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πώς η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. 


27 Νοεμβρίου 2011

Περί παιδείας


Επί έτη διεξάγεται τόσον εις τα μέσα μαζικής ενημερώσεως όσον και μεταξύ των ενδιαφερομένων κοινωνικών ομάδων μεγάλη συζήτησις διά το θέμα της Παιδείας.
            Τα πάντα συζητούνται και αναλύονται λεπτομερώς: Τα μισθολογικά προβλήματα των διδασκόντων, το κτιριακόν, το θέμα των απουσιών των μαθητών, οι ώρες διδασκαλίας, η “συνδικαλιστική” οργάνωσις των μαθητών και φοιτητών και ο,τιδήποτε άλλο φαντασθείτε πλην της ουσίας του προβλήματος που είναι μόνον μία: Ο σκοπός της παιδείας στην Ελλάδα και εάν και κατά πόσον ο σκοπός αυτός επιδιώκεται και επιτυγχάνεται δια της παρεχομένης σήμερον παιδείας. Εν προκειμένω, υπάρχει σαφής επιταγή του Συντάγματος που ομιλεί διά ηθικήν και πνευματικήν αγωγήν και ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως των Ελλήνων, ως του σκοπού της παιδείας μας. Τούτο αναγράφεται εν πρώτοις, εις το τελευταίον έγκυρον σύνταγμα του 1952 όπερ παρανόμως ανετράπη τόσον υπό της δικτατορίας της 21ης Απριλίου όσον και υπό της μεταπολιτευτικής κυβερνήσεως. Συγκεκριμένως εις το άρθρον 16 αναγράφεται: “Εις πάντα τα σχολεία μέσης και στοιχειωδούς εκπαιδεύσεως ή διδασκαλία αποσκοπεί την ηθικήν και πνευματικήν αγωγήν και την ανάπτυξιν της εθνικής συνειδήσεως των νέων επί τη βάσει των ιδεολογικών κατευθύνσεων του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού”.

20 Νοεμβρίου 2011

Ολίγα περί στρατού και αξιωματικών

Με αφορμή την αυριανή ημέρα εορτής των Ενόπλων Δυνάμεων αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο της εφημερίδας Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 8 - Φεβρουάριος 1996

Κυρίως, όταν ομιλούμε για στρατό εννοούμε τα μόνιμα στελέχη του, όλων των κλάδων. Γενικώς, εννοούμε το ένστολο-ένοπλο τμήμα του λαού, με αποστολή την προστασία του Έθνους. Τούτο συνεπάγεται βαρύτατες ευθύνες σε ειρήνη και πόλεμο. Το «σε πόλεμον» είναι αντιληπτόν. Επειδή όμως στην ειρήνη προπαρασκευάζεται το Έθνος για πόλεμο και διαμορφώνεται η εθνική βούλησις προς αυτό, η ευθύνη του στρατού καθίσταται πολύ πιο σοβαρή. Ο στρατός είναι δύναμις που κανείς δεν μπορεί να αρνηθή. Οι πολιτικοί και οι Μαρξιστογενείς δυνάμεις, επειδή κινδύνευαν από αυτήν, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια διά την καταστροφήν της. Εάν δεν μπορούσαν, διά την αποδυνάμωσιν της ή τον έλεγχόν της. Αυτό ήταν γι’ αυτούς βίωμα και ένας εκ των κυρίων σκοπών της ζωής τους.
Έλληνας πολεμιστής της αρχαιότητας

            Η καταστροφή και αποδυνάμωσις των ενόπλων δυνάμεων ήτο επιθυμία του Μαρξιστογενούς κατεστημένου. Ο έλεγχος τους ήτο επιδίωξις της Δεξιάς. Η διαφθορά τους ήτο επιθυμία και επιδίωξις ΟΛΩΝ όσων συμμετείχαν στην εξουσία και ενδιεφέροντο γι’ αυτήν. Προσπαθούσαν να πείσουν τους αξιωματικούς και τον λαόν, ότι ο στρατός δεν πρέπει να ανακατεύεται με την πολιτική. Αυτό είναι μία ουτοπία. Πρώτον, διότι ο στρατός είναι η μεγαλύτερη και μόνη ΑΥΤΑΡΚΗΣ δύναμις του Έθνους. Δεύτερον, διότι η ύπαρξις του ξεπήδησε και ταυτίστηκε με την ανάγκην υπάρξεως του Έθνους και της φυλής και τρίτον, διότι μοιραίως, ως εκ των προηγουμένων δύο περιπτώσεων, ο στρατός (αξιωματικοί) συμμετείχε και θα συμμετέχει εις την πολιτικήν, ούτως ή άλλως.
            Αυτό οι πολιτικοί το γνωρίζουν. Μένει η διαφθορά του στρατού και ο έλεγχός του.

16 Νοεμβρίου 2011

Πολυτεχνείον φρενοκομείον

[Οι μαρξιστές γνωρίζουν άριστα να εκμεταλλεύονται γεγονότα, δημιουργώντας μέσα από αυτά "ήρωες και μάρτυρες" της ιδεοληψίας τους. Ένα τέτοιο ακριβώς ιστορικό γεγονός είναι ο μύθος του Πολυτεχνείου. Από τους πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών άλλοι έχουν εξαργυρώσει τις υπηρεσίες που προσέφεραν στον ξένο παράγοντα με πολιτικές θέσεις στο εσωτερικό και εξωτερικό, ενώ άλλοι μέσω επαγγελματικής καταξίωσης αφού ο δήθεν αντιστασιακός τους αγώνας λειτούργησε ως το καλύτερο εφόδιο στην ζωή τους.
Σήμερα που η πατρίδα μας διανύει μία πολύ κρίσιμη καμπή στην ιστορία της, υποδουλωμένη μέσω της οικονομίας στο διεθνές σιωνιστικό καπιταλιστικό σύστημα, με πολιτικούς μαριονέτες που εκτελώντας τις βρώμικη δουλειά τους παραδίδουν τα ηνία της χώρας ξεκάθαρα σε τεχνοκράτες Ελληνες (Παπαδήμος) και ξένους (εποπτεία της τροικα) της Νέας Τάξης Πραγμάτων η αριστερά παρουσιάζεται ως ο ισχυροτερος αντιμνημονιακός πόλος στην ελληνική κοινωνία (εδώ πρέπει να γίνει μια αυτοκριτική γιατί δεν είναι οι εθνικιστές ο ισχυρότερος πόλος). Ας έχουμε το νου μας και ας μαθαίνουμε από τα γεγονότα του παρελθόντος διότι νέα "Πολυτεχνεία" μπορεί να δημιουργηθούν μόνο που αυτή τη φορά οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές, με έναν κομμουνισμό να ηγεμονεύει από το 1974 και μετά στην παιδεία, τις τέχνες και τον συνδικαλισμό.]

Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 2 - Νοέμβριος 1991

Το δικτακτορικόν καθεστώς του Γ. Παπαδοπούλου είχεν αποφασισθεί να πέση, παρ’ όλην την προδοσίαν που διέπραξεν με την απόσυρσιν της μεραρχίας από την Κύπρο, χάριν της ισχυροποιήσεως του καθεστώτος του. Χωρίς Παπαδόπουλον, ευφυήν αλλά αμόρφωτον όμως και χωρίς πολιτικήν έμπνευσιν, το καθεστώς θα εμετρούσεν ημέρες δια την πτώσιν του. Από την άλλην, τα από το 1964 (Times N. Υόρκης) σχεδιαζόμενα δια τον διαμελισμόν της Κύπρου ετέθησαν προς εφαρμογήν με το ήδη άρθεν εμπόδιον του ελληνικού στρατού εις Κύπρον. Ο Δ. Ιωαννίδης από καιρού ωθούμενος εντέχνως υπό της CIA (Ως ειπώθηκε ενώπιον αξιωματικών από τον πρώην υπασπιστή του απόστρατον Τ/χη Μπόλαρη ήτο έμισθος πράκτορας της CIA) και τινών ανεγκεφάλων συνωμοτών αξιωματικών, προητοίμαζεν την πτώσιν του δικτάτορος. Ο Ιωαννίδης υπήρξεν εξόχως τίμιος αλλά και εξόχως βλάξ. Η βλακεία δε εις το ύπατον αξίωμα αποτελεί προδοσίαν. Χωρίς Παπαδόπουλον αλλά με Ιωαννίδην, όλα θα ήσαν εύκολα δια την εφαρμογήν του σχεδίου.

11 Νοεμβρίου 2011

Όταν βάζεις τραπεζίτη για πρωθυπουργό, είναι σαν να βάζεις έμπορο ναρκωτικών σε κλινική αποτοξίνωσης

Ο Παπαδήμος που προώθησαν ως νέο κατοχικό πρωθυπουργό διάφορα παπαγαλάκια, επιχειρηματίες μασόνοι και πολιτικάντηδες ανδρείκελα των διεθνών Σιωνιστών Τραπεζιτών…,  είναι μέλος της σκληροπυρηνικής Σιωνιστικής Σατανικής Συνωμοτικής ”Τριμερούς Επιτροπής” μαζί με τον Alexis Papahelas που δήθεν ”ανησυχεί” για την πατρίδα…!
Διαβάστε την επίσημη λίστα του ευαγούς ιδρύματος., εδώ:
http://www.trilateral.org/download/file/TC_list_10-11_2.pdf
Έλληνες Αντισταθείτε και Αγωνισθείτε ενάντια στην νέα μοχθηρή Κατοχική κυβέρνηση…!


Ακολουθεί βιογραφικό του κατοχικού πρωθυπουργού και μία ανάλυση για το τι είναι η Τριμερής Επιτροπή.
Ο Λουκάς Παπαδήμος (γενν. το 1947) σπούδασε φυσική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ηλεκτρομηχανική (1972), ενώ έλαβε και διδακτορικό (1978) στα οικονομικά από ίδιο πανεπιστήμιο. 

Παράλληλα, εργάστηκε ως βοηθός ερευνών και ειδικός επιστήμονας στο ΜΙΤ, υπό τον νομπελίστα καθηγητή Φράνκο Μοντιλιάνι, μαζί με τον νυν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.

Το 1980 προσελήφθη ως οικονομικός εμπειρογνώμων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED). Το 1985 επέστρεψε στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας οικονομικός σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος (1985-1993). Το 1993 διορίστηκε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τον επόμενο χρόνο διοικητής της Τράπεζας, παραμένοντας έως το 2002, οπότε ανέλαβε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θέση από την οποία αποχώρησε το 2010.


Από το 1998 είναι μέλος της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission).
Τι είναι η Τριμερής Επιτροπή
Πρόκειται για οργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του ’70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα της τότε εποχής (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.
Η Τριμερής Επιτροπή ιδρύθηκε το 1973 από τον Ντέηβιντ Ρόκεφελερ, είναι προέκταση του πανίσχυρου Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (Council of Foreign Relations, γνωστό ως CFR). Ο Ρόκεφελερ επέλεξε ένα καθηγητή του Πανεπιστημίου Κολούμπια που λεγόταν Zbigniew Brzezinski, Σύμβουλο του Προέδρου Κάρτερ στα θεμάτα Ασφαλείας, για να τον κάνει διευθυντή της. Η Τριμερής Επιτροπή είναι ο εκτελεστικός βραχίων του CFR. Έχει πάνω από 200 μέλη.
Η Τριμερής Σφαίρα - οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Ιαπωνία - σε συνδυασμό με τη Λέσχη της Ρώμης και την Τριμερή Επιτροπή, διαιρούν τον πλανήτη μας σε δέκα βιοπεριοχές. Οι ΗΠΑ είναι η πρώτη περιοχή (ΝΑFΤΑ). Η Ευρώπη η δεύτερη (Ε.Ε.). 

Και η Ιαπωνία η τρίτη (ASEAN). Αυτοί οι τρεις κύριοι πρωταγωνιστές - σε πλανητικό επίπεδο - προβλέπεται να αποτελέσουν τα κέντρα εξουσίας μιας υπερεθνικής κυβέρνησης η οποία θα έχει υπό την διοίκηση της δέκα βιοπεριοχές, όταν η Νέα Παγκόσμια Τάξη ολοκληρωθεί.

Ο στόχος της Τριμερούς Επιτροπής είναι να προωθήσει την παγκόσμια κυβέρνηση ενθαρρύνοντας την οικονομική ανεξαρτησία των υπερδυνάμεων οδηγώντας τις οικονομίες των μελών - εθνών σε μία θέση που θα μπορούσαν να είναι απολύτως συνδεδεμένες. 

Η Τριμερής Επιτροπή εντείνει τις προσπάθειες για περιφερειοποίηση μέσω των αδελφών οργανώσεων Λέσχη Bilderberg και Λέσχη της Ρώμης. Ο κύριος συνένοχος των Ροκφέλλερ σ’ αυτή την προσπάθεια είναι o Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι που σχεδίασε τον καταστατικό χάρτη της Επιτροπής και έγινε ο πρώτος διευθυντής της οργάνωσης (1973 - 1976).
Ο Μπρεζίνσκι που αργότερα έγινε ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Τζίμι Κάρτερ έγραψε αρκετά βιβλία με λεπτομέρειες γύρω από το πώς βλέπει τον κόσμο. Σ’ ένα από αυτά τα βιβλία με τίτλο «Ανάμεσα σε δύο εποχές» γραμμένο στα 1970 ο Μπρεζίνσκι καλεί για ένα Παγκόσμιο Οικονομικό Σύστημα και προετοιμάζει τον αναγνώστη να δεχθεί ένα παγκόσμιο σύστημα φόρων.

Αναφερόμενος στην μέθοδο της «Τμηματικής Προσέγγισης», ο Brezinski εξηγεί:

«Γενικά, οι προοπτικές για αποτελεσματική διεθνή συνεργασία είναι σε θέση να βελτιωθούν αν διατηρηθούν ανέπαφοι οι θεσμοί - αυτό που τώρα αποκαλούμε μέθοδο της τμηματικής προσέγγισης... κατά μήκος των εθνικών συνόρων μπορούν να υπάρξουν συμμαχίες από ειδικούς που θα αφορούν συγκεκριμένες λειτουργικές περιοχές, εξασθενίζοντας τον εθνικισμό ο οποίος διαφορετικά ίσως να εμποδίσει την ομοφωνία...»
Ο Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του «Η Τεχνοτρονική Εποχή» εξαγγέλλει ανοιχτά τους τρόπους και τις μεθόδους που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για να ελέγξουν το κόσμο στο μέλλον. 

Σύμφωνα με αυτόν η κοινωνία μας βρίσκεται σε μια επανάσταση της πληροφορικής που βασίζεται όμως σε μια εστίαση στη ψυχαγωγία και στα θεάματα, τα οποία λειτουργούν τελικά σαν ένα ναρκωτικό για μια αυξανόμενα άσκοπη μάζα πολιτών. Μιλάει στο βιβλίο του για την ανάγκη ελέγχου αυτών των «μαζών»:

Συγχρόνως η ικανότητα να διεκδικούμε κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο πάνω στα άτομα θα αυξηθεί απεριόριστα. Σύντομα θα είναι δυνατόν να επιβάλουμε σχεδόν συνεχή έλεγχο πάνω σε κάθε πολίτη και να διατηρούμε αναβαθμισμένα αρχεία, που θα περιέχουν ακόμα και τις πιο προσωπικές λεπτομέρειες για την υγεία του και τη προσωπική συμπεριφορά του πέρα από κάθε συνηθισμένο πρότυπο. 

Αυτά τα αρχεία θα μπορούν να ανακτηθούν άμεσα από τις αρχές. Η δύναμη θα κινηθεί προς τα χέρια αυτών που θα ελέγχουν τις πληροφορίες.

Οι υπάρχοντες θεσμοί μας θα αντικατασταθούν από ινστιτούτα που θα έχουν σαν έργο τους να αναγνωρίζουν εκ των προτέρων τις πιθανές κοινωνικές κρίσεις και να αναπτύσσουν προγράμματα αντιμετώπισή τους. Αυτό θα ενισχύσει τάσεις μέσα από τις επόμενες δεκαετίες προς μια τεχνοτρονική εποχή, μια δικτατορία, αφήνοντας ακόμα λιγότερο χώρο για πολιτικές διαδικασίες όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. 

Τελικά κοιτώντας μπροστά προς το τέλος του αιώνα η δυνατότητα του βιοχημικού ελέγχου της συνείδησης και της γενετικής διόρθωσης των ανθρώπων, μαζί με τους ανθρώπους που θα λειτουργούν σαν τους ανθρώπους και θα συλλογίζονται σαν τους ανθρώπους (αλλά δε θα είναι άνθρωποι..), θα μπορούσαν να προκαλέσουν μερικά δύσκολα ερωτήματα.

Όπως παρατηρεί ο συγγραφέας ερευνητής Δρ. John Coleman «Ο Μπρεζίνσκι δεν έγραφε σαν ένας απλός πολίτης, αλλά σαν ένας Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κάρτερ και σαν ένα ηγετικό μέλος της Λέσχης της Ρώμης και ένα μέλος της Επιτροπής των 300, ένα μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και σαν ένα μέλος της παλιάς Πολωνικής αριστοκρατίας. Το βιβλίο του εξηγεί πώς η Αμερική πρέπει να αφήσει τη βιομηχανική ανάπτυξη και να εισέλθει σε αυτό που ονομάζει «μια ξεχωριστή καινούργια ιστορική εποχή»».


Για την Τριμερή Επιτροπή λέει η Αυστραλή ακαδημαϊκός Sharon Beder:
H Trialteral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να εντάξουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα σε συμμαχίες εναντίον της δημοκρατίας. 

Η Τριμερής Επιτροπή δημιουργήθηκε για να “διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική” σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές. Το 1975, η Τριμερής Επιτροπή δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο “Η Κρίση της Δημοκρατίας”

Ανάμεσα στους συγγραφείς της ήταν ο γνωστός αντιδραστικός Samuel Huntington. Η έκθεση διαπίστωνε ότι “κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία”. Η έκθεση είπε επίσης ότι “χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός περιορισμού της δημοκρατίας” και ακόμα ότι “η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων”.

«Ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος David Rockfeller εξήγησε το σκοπό ύπαρξης της Tριμερούς Επιτροπής λέγοντας ότι ‘πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό’
Πολλοί «συνωμοσιολόγοι» πιστεύουν πως τα μέλη της Τριμερούς, της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και του CFR αποτελούν ένα και μοναδικό δίκτυο της ελίτ που προωθεί την παγκοσμιοποίηση και αυτό είναι αλήθεια αν λάβουμε υπ’ όψιν μας την ομιλία του David Rockefeller στην συνάντηση της τριμερούς Επιτροπής τον Ιούνιο του 1991:

"Ευχαριστούμε το “Washington Post” το “New York Time”το “Time Magazine”και άλλες μεγάλες εκδόσεις, των οποίων οι διευθυντές είχαν παρευρεθεί στις συγκεντρώσεις μας και τήρησαν τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα, για σχεδόν 40 χρόνια. 

Αλλά τώρα, το έργο έχει γίνει πιο εξεζητημένο και είναι έτοιμο να προχωρήσει προς μία παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερεθνική ηγεμονία μιάς διανοητικής ελίτ σε συνεργασία με τους διεθνείς τραπεζίτες είναι, σίγουρα, προτιμότερη από την αυτοδιάθεση που εφαρμόστηκε στους περασμένους αιώνες. "

Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι επίσης ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Τέτοια σώματα είναι η Ομάδα των Τριάντα και το Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ (δείτε τα μέλη του ΕΔΩ).

Την πολιτική θέληση των τραπεζών που συμμετέχουν σε αυτά τα λόμπι εκπλήρωνε και ο κ. Παπαδήμος όταν ήταν υποδιευθυντής της ΕΚΤ. Αποτελεί λοιπόν δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμιας τραπεζικής ελίτ και αυτήν κυρίως αντιλαμβάνεται ως τη «μητέρα-πατρίδα» του.

Πηγή:http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2011/11/blog-post_7460.html