ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ; ΤΙ;
Έθνος: σύνολον ομοφύλων ανθρώπων. Εθνικός:ο ανήκων εις το έθνος.
Εθνισμός: εθνική συνείδησις. ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ: αποκλειστική προσήλωσις εις την εξυπηρέτησιν των εθνικών ιδεωδών. (Δ. Δημητράκου, λεξικόν σελ. 477).
Αποφεύγοντας την αναφορά μας εις άλλα λεξικά (που τις ίδιες ερμηνείες δίδουν εις τις ανωτέρω λέξεις) δια να μη κουράζομε τον αναγνώστη, προετάξαμε στην αρχή του άρθρου μας τα ανωτέρω ερμηνευτικά, προς αποφυγήν παρεξηγήσεως από τις αυτόβουλες και ετσιθελικές και ανεύθυνες ερμηνείες που συνηθίζεται να δίδονται σε λέξεις στην εποχή μας. Μάλιστα δε, ερμηνείες που προέρχονται κατά κανόνα από τα μαρξιστικά – λενινιστικά λεξικά και που επέρασαν στην «γλώσσα» όλων των άλλων παρατάξεων.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο Εθνικισμός δεν είναι πολιτικόν σύστημα ούτε οικονομικοκοινωνική θεωρία, ούτε έχει πολιτήν σημασία και χροιά ως νόημα. Αποτελεί δε αναμφισβητήτως ΦΥΣΙΚΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ του κάθε ανθρώπου.
Αυτό ακριβώς ενοχλεί τους κουμμουνιστάς, οι οποίοι σαν θεωρία και πρακτική είναι έξω από τα φυσικά του κάθε έθνους. Απόβλητοι της κάθε πατρίδος. Συνέτρεξαν όμως εδώ και άλλοι λόγοι, που εκατήντησαν τον «εθνικισμόν» ως έννοια εκεί όπου ευρίσκεται σήμερον. Υπήρξαν ομάδες πολιτικές, που από χρόνια θέλοντας να καλύψουν την πολιτική τους ιδεολογία κάτω από ανώδυνες γι’ αυτούς λέξεις (είτε διότι ο νόμος το απηγόρευε, είτε διότι δεν συνέφερεν να παρουσιάσουν στον λαό το πραγματικόν τους πρόσωπον) εχρησιμοποίησαν την λέξιν «εθνικισμός», την οποίαν έντυσαν κυριολεκτικώς με πολιτικόν μανδύα της θεωρίας τους, ως ιδεολογικόν τους δήθεν υπόβαθρον. Αλλά ο εθνικισμός ως προανέφερα δεν είναι ιδεολογία.
Εδώ λοιπόν ευρίσκεται η ιδική των απάτη, η οποία ως εκ τούτου συνεισέφερεν αρνητικώς εις την όλην περί «εθνικισμού» υπόθεσιν. Παράδοξον μεν, αλλά οπωσδήποτε βέβαιον είναι, ότι ο εθνικισμός ως «φυσική κατάστασις» του κάθε ανθρώπου, ανευρίσκεται ως πολιτική προσπάθεια ιδιαιτέρως μέσα στις τάξεις εκείνων που εμφανίζονται ως αντίπαλοι του. Τους κομμουνιστάς. Όσους εξ αυτών διατηρούν την αξιοπρέπειαν τους ως πολίτες μιάς πατρίδος.
Οι Ρώσοι θα παραμείνουν εθνικισταί διατηρώντας την ηγεσία του παγκοσμίου κομμουνισμού εις όφελος της πατρίδος των. Οι Βιετκόνγκ με καθαρώς εθνικιστικά συνθήματα νικούν δύο πολέμους εναντίον Γάλλων και Αμερικανών. Εξ άλλου συντάσσονται με την Ρωσία και όχι με την γείτονα Κίνα με την οποία και συμπλέκονται αν και κουμμουνισταί αμφότεροι, ακριβώς διότι τα συμφέροντα της πατρίδος των (Βιετνάμ) είναι αντίθετα με τα της Κίνας. Αργότερον διά τον ίδιον λόγον θα επιτεθούν στην Καμπότζη, την οποίαν και θα καταστήσουν υπόδουλόν των!!!
Τα Λατινοαμερικανικά ερυθρά κινήματα, κτυπούν την εθνικιστική καρδιά των απαθλιομένων μαζών της Λατινικής Αμερικής, προτάσσοντας τον εθνικόν των εγωϊσμόν έναντι του Αμερικανού εκμεταλλευτού των ή των ανδρεικέλων των δικτατόρων.
Οι Κούρδοι του Ρ.Κ.Κ., Μαρξισταί στην ιδεολογία κάνουν σαφώς εθνικιστικό αγώνα με σαφή τα εθνικιστικά των κηρύγματα. Ο Σοσιαλιστής Μαντέλα ως «Εθνικιστής» επολιτογραφήθη διεθνώς και το Σολιαλ – Μαρξιστικό «Αφρικανικό Κογκρέσο» αγωνίσθηκε επί χρόνια πολλά για εθνικιστικούς σκοπούς.
Παντού, πλήν της Ελλάδος και Κύπρου, ο κομμουνιστής εστήριξε εθνικιστικές θέσεις και προέταζε μέσα από τα Λενινιστικά –Μαρξιστικά του θεωρήματα έννοιες που έθιγαν βαθειά την εθνικήν συνείδησιν, και υπερηφάνεια των λαών στους οποίους απευθύνετο και τούτο, πάντα μεν προς όφελος της ερυθράς του ιδεολογίας, αλλά μη περιφρονώντας δε τον εθνικισμόν σαν μια φυσική κατάστασιν των ανθρώπων τους οποίους και έπρεπε να προσεταιρισθεί.
Ορθώς λοιπόν πράττομεν και εμείς ως εθνικισταί. Το ζητούμενον είναι μέσω ποίας ιδεολογίας ο εθνικισμός μας διατηρών τα φυλετικά του γνωρίσματα (ημών ως Ελλήνων) και την απ’ αιώνων εθνική του παράδοσιν και κληρονομιάν θα αξιοποιήσει όλα τα ανωτέρω; Σήμερα εθνικισταί υπάρχουν διάσπαρτοι εις όλες τις παρατάξεις και κόμματα ακόμη, όσον και εάν φαίνεται παράξενον, εάν αρκετά από τα κόμματα αυτά κάθε άλλο παρά εθνικούς σκοπούς υπηρετούν!
Το μεγάλο όμως και εγκληματικό λάθος ήταν, ότι εστηρίχθη ο ελληνικός εθνικισμός εις ξένα ιδεολογικά πρότυπα, λαών με διάφορον νοοτροπίαν και ψυχοσύνθεσιν. Ο,τιδήποτε και εάν εγένετο μετά από αυτήν την κακήν αρχήν θα ήτο ΛΑΘΟΣ και δεν θα οδηγούσε πουθενά, εφ’ όσον Έλληνες όντες εβαρβαρίζαμε. Το ελληνικόν πρότυπον του ελληνικού εθνικισμού δεν υπηρετήθηκε ουσιαστικώς, διότι δεν υπήρξε. Διότι κανείς δεν εσκέφθη ως Έλλην, αλλά ως συρόμενος οπαδός των πάσης μορφής Δυτικοευρωπαϊκών προτύπων ή σημερινών κινημάτων, κινήσεων, κομμάτων.
Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 36 - Σεπτέμβριος 1998
Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα.
