Επί έτη διεξάγεται τόσον εις τα μέσα μαζικής ενημερώσεως όσον και μεταξύ των ενδιαφερομένων κοινωνικών ομάδων μεγάλη συζήτησις διά το θέμα της Παιδείας.
Τα πάντα συζητούνται και αναλύονται λεπτομερώς: Τα μισθολογικά προβλήματα των διδασκόντων, το κτιριακόν, το θέμα των απουσιών των μαθητών, οι ώρες διδασκαλίας, η “συνδικαλιστική” οργάνωσις των μαθητών και φοιτητών και ο,τιδήποτε άλλο φαντασθείτε πλην της ουσίας του προβλήματος που είναι μόνον μία: Ο σκοπός της παιδείας στην Ελλάδα και εάν και κατά πόσον ο σκοπός αυτός επιδιώκεται και επιτυγχάνεται δια της παρεχομένης σήμερον παιδείας. Εν προκειμένω, υπάρχει σαφής επιταγή του Συντάγματος που ομιλεί διά ηθικήν και πνευματικήν αγωγήν και ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως των Ελλήνων, ως του σκοπού της παιδείας μας. Τούτο αναγράφεται εν πρώτοις, εις το τελευταίον έγκυρον σύνταγμα του 1952 όπερ παρανόμως ανετράπη τόσον υπό της δικτατορίας της 21ης Απριλίου όσον και υπό της μεταπολιτευτικής κυβερνήσεως. Συγκεκριμένως εις το άρθρον 16 αναγράφεται: “Εις πάντα τα σχολεία μέσης και στοιχειωδούς εκπαιδεύσεως ή διδασκαλία αποσκοπεί την ηθικήν και πνευματικήν αγωγήν και την ανάπτυξιν της εθνικής συνειδήσεως των νέων επί τη βάσει των ιδεολογικών κατευθύνσεων του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού”.
Αλλά και εις το ανάλογον άρθρον 16 παρ. 2 του σημερινού θεωρουμένου ως ισχύοντος Συντάγματος του 1975, αναγράφοντας τα εξής: “Η παιδεία αποτελεί βασικήν αποστολήν του κράτους, έχει δε ως σκοπόν την ηθικήν, πνευματικήν και φυσικήν αγωγήν των Ελλήνων, την ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως και την διάπλασιν αυτών ως ελευθέρων και υπευθύνων πολιτών”.
Από τα ανωτέρω κείμενα εξάγεται κατ’ αναμφισβήτητον τρόπον ο σκοπός της ελληνικής παιδείας όπως καθορίζεται υποχρεωτικώς υπό του ανωτάτου νόμου της Ελλάδος. Βεβαίως, η εθνική συνείδησις ανέκαθεν εγνώριζεν καλώς τον σκοπόν της ελληνικής παιδείας και αυτόν ακριβώς τον ιερόν σκοπόν εκαλλιέργησεν επί αιώνας και δη κατά τους σκοτεινούς χρόνους της υποδουλώσεως του έθνους.
Ενταύθα όμως εμείς ανεφέραμεν λεπτομερώς τις σχετικές συνταγματικές διατάξεις διά να τονίσωμεν, ότι και από στενής νομικής απόψεως αναγνωρίζεται επισήμως και είναι σαφώς υποχρεωτική η συμμόρφωσις όλων ανεξαιρέτως των παραγόντων της παιδείας προς τον κύριον και κεντρικόν της σκοπόν. Και αυτός βεβαίως είναι Η ΑΝΑΠΤΥΞΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ, η οποία όπως εννοείται, καθορίζεται από την ελληνικήν και την χριστιανικήν κοσμοθεωρίαν. Σχετικώς πρέπει να αναφέρωμεν ότι το υποχρεωτικόν της συμμορφώσεως προς τας επιταγάς του Συντάγματος δια την Παιδείαν και τον σκοπόν της ενισχύεται περαιτέρω και από την παρ. 1 του εν λόγω άρθρου 16, η οποία λέγει ότι: “...Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από του καθήκοντος της υπακοής εις το Σύνταγμα”. Τοιουτοτρόπως αφαιρείται από μερικούς υπούλους διδάσκοντες το τυχόν προβληθησόμενον υπ’ αυτών επιχείρημα περί δήθεν “ακαδημαϊκής ελευθερίας της διδασκαλίας” δια να δηλητηριάζουν αντεθνικώς και αντιθρησκευτικώς τις ψυχές των ελληνοπαίδων, όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερον ευρύτατα.
Και τώρα το κρίσιμον ερώτημα το οποίον κατά τρόπον φυσιολογικόν – ως συνέπεια των ανωτέρω – ανακύπτει. Το φυσιολογικόν, αλλά και αμείλικτον αυτό ερώτημα το οποίον ΟΥΔΕΠΟΤΕ ετέθη κατά τας ατερμόνους και πολυώρους συζητήσεις περί της παιδείας είναι:
- Εις τι πρέπει να αποβλέπει η Παιδεία;
Και επίσης:
- Η σημερινή εκπαίδευσις εξυπηρετεί τον σκοπόν τον οποίον της έχουν θέσει τόσον η συνείδησις του έθνους μας, η βούλησις ολοκλήρου του λαού μας, όσον και η ελληνική νομοθεσία, και δη το σύνταγμα, ο ανώτατος νόμος του κράτους;
Και διά μεν τον σκοπόν της ελληνικής παιδείας ουδεμία αμφιβολία υπάρχει, ως ανεπτύχθει ανωτέρω. Δυστιχώς όμως, ως προς την σημερινήν κατάστασιν της παιδείας μας η αλήθεια είναι ότι αυτή όχι μόνον τον ανωτέρω σκοπόν δεν εξυπηρετεί, αλλά αποβλέπει ακριβώς εις το αντίθετον: Να δημιουργήση πολίτας ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΑΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ(!!...)
Νομίζομεν ότι δεν χρειάζεται να περιγράψωμεν την κατάστασιν της σημερινής παιδείας στην Ελλάδα, διότι αυτή είναι εις όλους γνωστή, δεδομένου ότι όλοι έχομεν παιδιά ή συγγενείς σπουδάζοντας και καθημερινώς λαμβάνομεν γνώσιν της αθλίας και πρωτοφανούς καταπτώσεως τόσον του ήθους όσον και, του επιπέδου των μεταδιδομένων γνώσεων εις όλας τας βαθμίδας της εκπαιδεύσεως. Εις την πραγματικότητα τα ελληνικά εκπαιδευτήρια, ιδίως τα ανώτατα, μεταβλήθησαν εις αντεθνικές “Γιάφκες” και εις κέντρα πάσης ανηθικότητας. Ας αναφέρωμεν δύο μόνον χαρακτηριστικά περιστατικά αρκετά διά να αποδείξουν “του λόγου το αληθές”: Πέρυσιν, εκλήθη να ομιλήση εις την πανεπιστημιούπολιν του Ζωγράφου ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Κονίτσης κ. Σεβαστιανός, επί του βορειοπειρωτικού ζητήματος. Το αποτέλεσμα ήτο να εκδιωχθή του πανεπιστημιακού χώρου υπό ωργανωμένων υπανθρώπων - φοιτητών οι οποίοι εκραύγαζον το σύνθημα: “ΝΑ ΦΤΑΣΗ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΛΑΜΙΑ”!! Αδυνατεί ο νους οιουδήποτε ανθρώπου να πιστεύση το φρικτόν και απίστευτον αυτό γεγονός το οποίον δεν θα επιστεύετο εάν δεν ανεγράφετο εις τον ημερήσιον τύπον χωρίς ποτέ να διαψευσθή. Οι εξεμέσαντες το απίστευτον αυτό ανθελληνικόν σύνθημα κτηνάνθρωποι υποτίθεται ότι είναι ΕΛΛΗΝΕΣ(!!!) και μάλιστα ΦΟΙΤΗΤΑΙ του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, δηλαδή ο “ανθός της ελληνικής νεολαίας”!! Επί πλέον ανεγράφη ότι ήσαν μέλη της ΚΝΕ, δηλαδή της επισήμου νεολαίας του Κ.Κ.Ε., ενώ δε όλοι αναμέναμεν την έκδοσιν ανακοινώσεως αποδοκιμασίας υπό του Κ.Κ.Ε., έστω και διά τους τύπους, αυτό ποτέ δεν έγινεν. Ιδού λοιπόν ποιοι είναι οι φοιτηταί, τους οποίους, εμείς ο λαός ΣΤΕΓΑΖΟΜΕΝ, ΤΡΕΦΟΜΕΝ και παντοιοτρόπως ΠΕΡΙΘΑΛΠΟΜΕΝ με το υστέρημά μας. Ιδού διά ποιους αισχρούς εθνοπροδότας τολμούν να γονατίζουν οικονομικώς όλους μας οι κ.κ. πολιτικάντηδες. Ιδού τι “φίδια” θερμαίνομεν στους κόλπους μας. Ιδού τι κρύπτεται μέσα στα ωραία, μεγάλα και πολυτελή κτίρια που αποτελούν τας ελληνικάς πανεπιστημιουπόλεις!!
Αλλ’ ιδού και το δεύτερον περιστατικόν το οποίον αποδεικνύει την κατάστασιν εις τον χώρον της μέσης παιδείας. Όπως ανεγράφη εις τον τύπον και μεταδόθη από τηλεοπτικούς σταθμούς (Telecity) και όπως κατηγγέλθη από κατηγανακτισμένους γονείς, κατά την διάρκειαν του τελευταίου κύματος καταλήψεων σχολείων από των “τηλεκατευθυνομένων” μαθητών, εκτός των διαπραχθέντων βανδαλισμών, κατά την νύκτα οι χώροι των σχολείων μετετρέποντο εις χώρους ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΟΡΓΙΩΝ υπό των διανυκτερευόντων ομαδικώς μαθητών και μαθητριών ως και εις χώρους χρήσεως ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ, ως τούτο διεπιστώθη αναμφισβητήτως μετά το πέρας των καταλήψεων όπου οι καθαρισταί και οι καθηγηταί ευρέθησαν πρό μεγάλης ποσότητος προφυλακτικών ως και συρίγγων ενέσεων ναρκωτικών!!
Να μη λησμονώμεν, δε, ότι η φρικτή αυτή κατάστασις υπεκινήθη και υπεστηρίχθη και από τον τύπον μέσω των κομματικών συνδικαλιστών οργανώσεων.
Λυπούμεθα ειλικρινώς διαπιστώνοντες ότι τα αναφερθέντα δύο περιστατικά δεν ήσαν μεμονωμένα αλλ’ αποτελούν απλώς δύο χαρακτηριστικάς περιπτώσεις αποδεικτικάς της φρικτής καταστάσεως εις την οποίαν περιήγαγον την ελληνικήν παιδείαν οι πολιτικάντηδες, που κακή τη μοίρα κατευθύνουν τας τύχας του ελληνικού έθνους, κατευθυνόμενοι και αυτοί από άλλους εξωελληνικούς παράγοντας, τους οποίους πάντοτε δουλικώς υπηρετούν. Και εδώ πρέπει να τονίσωμεν ότι ναι μεν σήμερον υποκινηταί του όλου αντεθνικού σάλου εις την παιδείαν είναι τα διάφορα αριστερά κόμματα, πλην όμως την κερκόπορτα της αλώσεως της παιδείας ήνοιξαν ο διαβόητος πρώην αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Γεώργιος Ράλλης, διά της αυτόχρημα εγκληματικής εκπαιδευτικής μετερρυθμίσεως την οποίαν δεν θα απετόλμα ουδέν άλλο κόμμα, αλλ’ απετόλμησεν η Νέα Δημοκρατία. Ειδικώς δε, δια την ανωτάτην παιδείαν η καταστροφή της συνετλέσθη πάλιν υπό της Ν.Δ. δια της καταργήσεως της εγκυκλίου 1010, την οποίαν είχεν εκδώσει ο Γεώργ. Παπανδρέου και δια της οποίας απηγορεύετο πάσα κομμουνιστική δραστηριότης εις τον ιερόν χώρον του ελληνικού σχολείου και διά της αθρόας εισαγωγής εις τας ανωτάτας σχολάς ολοκλήρων σμηνών αριστερών ημιμαθών “κουλτουριάρηδων” καθηγητών των οποίων βασικόν προσόν ήτο η – φανταστική, βεβαίως – “αντιστασιακή” δραστηριότης κατά της δικτατορίας, και όχι επιστημονικοί τίτλοι.
Κατόπιν των ανωτέρω καθίσταται φανερόν ότι ΕΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ είναι το αληθές ΠΡΟΒΛΗΜΑ της συγχρόνου ελληνικής παιδείας: Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ που είναι η μετάδοσις ΗΘΟΥΣ και ΓΝΩΣΕΩΝ εις την σπουδάζουσαν νεολαίαν. Η δε ατέρμων ενασχόλησις περί άλλα, δευτερεύοντα και τριτεύοντα, εκπαιδευτικά προβλήματα έχει ένα και μόνον σκοπόν: Να αποπροσανατολίση τον λαόν απομακρυνομένης της προσοχής του εκ της ουσίας του προβλήματος και στρεφομένης επί άλλων επουσιωδών θεμάτων, ενώ ουδέποτε γίνεται έστω και ελαφρά νύξις του μοναδικού και βασικού αυτού προβλήματος.
Πράγματι, είναι εξωφρενικόν να ρίπτεται το μέγιστον βάρος του προβλήματος εις θέματα δευτερεύοντα αγνοούμενης πλήρως της ουσίας του θέματος. Είναι π.χ. δυνατόν να συζητούμεν διά το κτιριακόν θέμα αγνοούντες ότι το πρώτιστον ζήτημα δεν είναι αν θα έχωμεν ή όχι μεγάλα, λαμπρά και πολλά κτίρια, αλλά το ΤΙ θα ΔΙΔΑΣΚΩΜΕΝ εις αυτά τα κτίρια. Φυσικά, δεν υποβαθμίζομεν την αξίαν των κτιριακών εγκαταστάσεων, αλλά την τοποθετούμεν εις την θέσιν όπου ανήκει, δηλαδή μετά το περιεχόεμνον της παιδείας. Όντως, κατά την σκοτενήν περίοδον της τουρκοκρατίας δεν υπήρχον ούτε μεγάλα, θερμαινόμενα και καλώς φωτιζόμενα κτίρια, αλλά τα σκλαβόπουλα κατέφευγον εις τους ταπεινούς ναΐσκους διά να φωτισθούν από ηρωικούς καλογήρους – διδασκάλους. Το αποτέλεσμα όμως ήτο ότι τότε μεν από τα κρυφά σχολεία της τουρκοκρατίας απεφοίτων ΗΡΩΕΣ που ανέστησαν το γένος δια της εθνικής αντιστάσεως κατά του Τούρκου κατακτητού, και της Εθνεγερσίας του 1821, ενώ σήμερον εις τας πολυτελείς Πανεπιστημιουπόλεις μας παράγοντα εκπλήσσοντα τούβλα. Τότε μεν τα ταπεινά εκκλησάκια παρήγον ΗΡΩΑΣ, σήμερον δε αι πολυτελείς εκπαιδευτικαί αίθουσαι παράγουν ΠΡΟΔΟΤΑΣ και ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥΣ οι οποίοι, όπως και οι πνευματικώς πρόγονοί των της τουρκοκρατίας, στρέφονται με μίσος κατά της πατρίδος και κατά των γονέων των. Και ακριβώς διά την λειτουργίαν αυτών των συγχρόνων ΣΧΟΛΩΝ ΓΕΝΙΤΣΑΡΩΝ υποβάλλεται ο ελληνικός λαός εις τρομεράς οικονομικάς θυσίας. Μας ροφούν κυριολεκτικώς το αίμα διά να συντηρούμεν ΓΙΑΦΚΕΣ και ΠΟΡΝΕΙΑ!... ΓΙΑΦΚΕΣ κομματικές και αντεθνικές, σφηκοφωληές ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΩΝ και πραγματικά ΠΟΡΝΕΙΑ, όπως επανειλημμένως απεδείχθη εις την πράξιν...
Και τώρα, αφού έχομεν πλέον επισημάνει την ρίζαν, την ουσίαν του ελληνικού εκπαιδευτικού προβλήματος, ας αναφέρωμεν ολίγα περί των δημιουργών του. Ποιοι είναι αυτοί οι ξενοκίνητοι και ξενόδουλοι “πεμπτοφαλαγγίται” δημιουργοί του προβλήματος τούτου; Εδώ θα αρκεσθώμεν απλώς να τους αναφέρωμεν, δεδομένου ότι η ανάλυσις του θέματος θα απαιτήση ιδιαίτερον άρθρον εις το οποίον πρέπει να θίγουν και άλλα τινα συναφή θέματα (ιστορική αναδρομή, γλωσσικόν πρόβλημα κ.λ.π.). Οι κύριοι υπονομευταί, λοιπόν, της παιδείας μας, όπως και των άλλων εθνικών μας αξιών (θρησκείας, πατριωτισμού κ.λ.π.) δεν είναι άλλοι από τους κομμουνιστάς και τους αθλίους συνοδοιπόρους των (που, ατυχώς, εκτείνονται και εις το λοιπόν πολιτικόν φάσμα) οι οποίοι δεν έπραξαν τίποτε άλλο από του να εφαρμόσουν τας εντολάς του Γκράμσι (προπολεμικού αρχηγού του ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος) ο οποίος προέτρεπεν τους ομοϊδεάτας του να μη ασχολούνται με την άλωσιν του κρατικού μηχανισμού, αλλά να καταβάλλουν κάθε προσπάθειαν προς άλωσιν της παιδείας και της διανοήσεως, και όλα τα άλλα (Στρατός, Αστυνομία κ.λ.π.) θα πέσουν μόνα τους εις χείρας των. Όπερ και εγένετο και γίνεται και σήμερον στην Ελλάδα. Με την επί πλέον διαφοράν ότι στην Ελλάδα έχομεν και μίαν άλλην ομάδα αντεθνικών υπονομευτών της οποίας τα νήματα δεν κινούνται εκ Μόσχας αλλ’ από άλλας δυνάμεις εδρευούσας εις την λατινικήν Δύσιν και εις τας σκοτεινάς σιωνιστικάς δυνάμεις, αι οποίαι, όπως ακριβώς και οι κομμουνισταί, αποβλέπουν εις τον αυτόν ακριβώς σκοπόν: Την εξόντωσιν της πατρίδος διά του ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ μας.
Τον άθλιον αυτόν σκοπόν των προσπαθούν να επιτύχουν αφ’ ενός μεν διά της απομακρύνσεως των καλών καθηγητών - πράγμα που κατά το μέγιστον ποσοστόν επέτυχαν εις τον χώρον της ανωτάτης παιδείας - και αφ’ ετέρου δια της ανεμποδίστου εισόδου εις τον ιερόν χώρον της Παιδείας ολοκλήρου στρατιάς αντεθνικώς σκεπτομένων προσώπων αφ’ ής στιγμής κατέπεσε κάθε φραγμός και ουδείς έλεγχος ασκείται επί του σπουδαιοτέρου προσόντος το οποίον πρέπει να κατέχη ο άνθρωπος εις τον οποίον θα εμπιστευθώμεν τα παιδιά μας: Το ηθικόν και εθνικόν του φρόνημα. Και έτσι είδαμε καθηγητάς ασκούντας αντεθνικήν προπαγάνδαν, αντιθρησκευτικήν προπαγάνδαν, πολιτικήν προπαγάνδαν με κορυφαίον φαινόμενον, την απίστευτον, την αδιανόητον και πρωτοφανή περίπτωσιν ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΥ, του αθλίου αυτού υποκειμένου που εκτός του επαγγέλματος του καθηγητού ησκεί και το επάγγελμα του ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΟΥ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ!!! (Όρα ημερήσιον τύπον της 17/8/1991). Και εδήλωσεν μεν ο λαθρέμπορος ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΣ ότι δεν έχει συγγένειαν με τον περιβόητον ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΝ της δοαβοήτου ΟΛΜΕ, που κατευθύνεται από πάσης αποχρώσεως αριστερούς, αλλά δι’ ημάς υπάρχει μέγιστη πνευματική συγγένεια. Διότι ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ πωλεί ο ένας, ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ πνευματικά μεταδίδει ο άλλος! Αυτή, δυστυχώς, είναι η ωμή και πικρά αλήθεια...
Και αφού επεσημάναμεν την πραγματικήν ασθένειαν της ελληνικής παιδείας που τόσον εντέχνως και επιμόνως αποκρύπτουν από τον λαόν τα κόμματα και ο υπ’ αυτών κατεθυνόμενος τύπος, είναι εύκολώτατον να ανεύρωμεν και το φάρμακον που θα την θεραπεύση. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ και ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΝ της παιδείας, όπως άλλωστε επιτάσσει και το σύνταγμα του ελληνικού κράτους.
Αλλ’ επί του ζέοντος θέματος της παιδείας, και δη των μέσων υπλοποιήσεως των ανωτέρω πανεθνικών επιταγών, θα επανέλθωμεν εις το επόμενον φύλλον.
Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 2 - Νοέμβριος 1991
Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα.
