9 Ιουνίου 2012

Το ξύλο μιας ξεδιάντροπης


Συναγωνιστές,

Το θαυμάσαμε ΟΛΟΙ. Το απολαύσαμε ΟΛΟΙ. Το επιθυμούσαμε ΟΛΟΙ.

Χρόνια τώρα η ξετσίπωτη, ιδιόρρυθμη και βαθειά ξεδιάντροπη λόγω αυτής της ιδιορρυθμίας της, πρώιμη κομμουνίστρια, με την ηθική μέσα της, των συντροφισσών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ τον αιματηρό Δεκέμβριο του ΄44 (ζήτω η πουτανιά – κάτω η παρθενιά), φέρεται και μιλά περιφρονώντας κάθε έννοια ντροπής και σεβασμού εκεί που ευρίσκεται, είτε Μ.Μ.Ε είτε Βουλή, χωρίς ποτέ κανείς να βάλη αυτό το διεφθαρμένο γύναιο στην θέσιν του.

Νόμιζοντας το ερυθρό θρασύμι ότι θα της «περάση» και σε αυτήν την εκπομπή, όπως σε όλες, επετέθη πρώτη με θαυμαστή θρασύτητα θεωρώντας ότι, ευρίσκεται μπροστά σε κακόμοιρους δεξιούληδες, παίρνοντας αμέσως ηχηρώς τα προς το ΕΑΜίτικον ύφος της οφειλόμενα.

Έχοντας αποκτήσει την νοοτροπία του βουνού που η μεταπολίτευσις κατέστησε εθνική αρετή, ένοιωθε «σαν στο σπίτι της» όπου ενεφαίνετο, άξεστη, προσβλητική και χυδαία, το χοντροπίθαμο σάπιο αυτό εκνευριστικά αντιπαθές κομμουνιστικό ενεργούμενο, φέρνει απωθημένα βιώματα (χαρακτηριστικό κάθε καλού κομμουνιστού) της παιδικής της ηλικίας, μιας θείας της στην… Ναύπακτο.

Χίλια εύγε στα χέρια που την έβαλαν για πρώτη φορά στην θέσι της. Χρυσό παράδειγμα προς μίμησιν σε κάθε συναγωνιστή.

Έρρωσθε

Κωνσταντίνος Νίκης


Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα.