2 Ιουνίου 2012

Πετρέλαια

          Εμείς ουδέποτε πιστεύσαμε εις την Μαρξιστικίν θεώρησιν ότι η οικονομία προσδιορίζει την πολιτικήν. Αυτό εξ άλλου προϋποθέτει εβραϊκόν ψυχισμόν και νοοτροπίαν. Εμείς στηρίζουμε την θεώρησιν ότι η πολιτική προσδιορίζει την οικονομίαν και θα το αποδείξουμε μίαν ημέραν.

            Το μυστικό δεν είναι πιά μυστικό. Ήταν εξ άλλου γνωστόν από πολύ παλιά εις πολλούς. Η Ελλάς κάθεται επάνω σε στρώματα πετρελαίου. Οι ηγεσίες το ήξεραν αυτό. ΟΛΕΣ τους. Ένα άλλο οποιοδήποτε κράτος, με αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια, θα είχε εκμεταλλευτή τον εθνικόν του πλούτον προς όφελος του λαού του. Η Ελλάς τότε θα απέκτα πλούτον. Δηλαδή οικονομικήν δύναμιν μεγάλην. Θα καθίστατο πανίσχυρος εις στρατιωτικόν δυναμικόν. Κυρίως όμως θα εξελίσσετο εις κράτος με αυτοσεβασμόν, τεχνολογικήν έρευναν, βιομηχανικήν παραγωγήν, τομείς όπου ο φοβερός δαιμόνιος, εφευρετικός και δραστήριος ελληνικός νους θα καθιστούσε την Ελλάδα κράτος πρότυπον με παγκόσμιον ακτινοβολίαν.

            Επί πλέον δεν θα ήτο η χώρα του περιθωρίου, της καρπαζιάς και της ανάγκης. Ένα μεγάλο κράτος θα υψούτο εις την θέσιν του σημερινού ελεεινού προτεκτοράτου. Η Ελλάς θα ηδύνατο να αναπτύξη και πάλιν ελληνικόν πολιτισμόν, αφ’ ου από την ιστορία μας γνωρίζομεν ότι, πολιτισμός αναπτύσσεται μόνον επί ανθηράς κρατικής οικονομίας. (Φαιστός, Κνωσσός, Μυκήναι, Αθήναι, Μακεδονία-Πέλλα). Τότε και πάλι ο Έλλην θα καθίστατο το καύχημα της ανθρωπότητος, πνευματικός ταγός των λαών του κόσμου.
         Το πετρέλαιον δεν θα ήτο αντικείμενον πλουτισμού και χλιδής οικογενειών (Λάτσης, Βαρδινογιάννης, κ.λ.π.), αλλά θα ετίθετο εις την υπηρεσίαν του λαού και του έθνους. Η οικονομία θα έπαυε να ήταν αυτοσκοπός, αλλά το μέσον προς δημιουργίαν ανωτέρων συνθηκών ζωής (πολιτισμός). Δηλαδή η οικονομία θα ετίθετο εις την υπηρεσίαν της πολιτικής, σχεδιασμού προαγωγής του έθνους!
               Οι Εβραίοι το εγνώριζον αυτό. Ήταν και παραμένει ο μεγάλος τους φόβος. Οι Στοές έπρεπε να το απαγορεύσουν στους «Έλληνες» πολιτικούς, οι οποίοι θα έπρατταν το παν ώστε η Ελλάς να παραμείνη αυτό που εσχεδιάσθη και να είναι. Ένα φτωχό και μίζερο προτεκτοράτο. Και τα πετρέλαια ετάφησαν. Κατά καιρούς, ό,τι ήρχετο εις την επιφάνειαν από ιδιωτικές πρωτοβουλίες-έρευνες (Επτάνησα) ή τυχαία περιστατικά (Αγρίνιον), γρήγορα εσκεπάζετο και... εδιώκοντο οι ιδιώτες. Τα γεγονότα αυτά, γρήγορα κατέστησαν το «μυστικόν» κοινόν, οι ηγέτες όμως έθαψαν την κάθε περίπτωσιν.
            Οι Γερμανοί, ήδη από τον πόλεμον, εγνώριζαν τα πετρέλαια του Αιγαίου. Υπάρχουν χάρτες επ’ αυτού. Αργότερα, δορυφόροι ερευνητικοί κατέστησαν αυτό σαφές με ακριβείς πληροφορίες εις τους Αμερικανούς επιχειρηματίες σε περιοχές κοιτασμάτων εις ολόκληρον την επικράτειαν.
            Η TRITON ENERGY CORPORATION και η UNION TEXAS PETROLEUM από το Τέξας δήλωσαν ότι: «γνωρίζουμε ότι έχετε πετρέλαιο» και με μόνα τα ήδη υπάρχοντα στοιχεία, ζητούν από την ΔΕΠ - ΕΚΥ, να τους επιτραπή η άμεσος εγκατάστασις του εξοπλισμού για γεωτρήσεις, προσφέροντας μεγάλα χρηματικά ποσά, εις την περιοχήν του Κατακώλου. Πετρέλαια, όμως υπάρχουν από το ύψος της Ηπείρου μέχρι Άρτης, Αγρινίου με παράπλευρον κοίτασμα εις περιοχήν επτανήσων, φθάνοντας μέχρι την Ηλεία, ίσως και νοτιώτερον. Μάλιστα οι χερσαίες περιοχές προσφέρονται, λόγω μικροτέρας δαπάνης. Γιατί ξαφνικά στο Κατάκωλο; Διότι από το 45ο χλμ της οδού Πατρών - Πύργου, μέχρι Αμαλιάδος, ολόκληρος η περιοχή έχει, από έτη πολλά, παραχωρηθεί σε γαλλικές εταιρίες... τουριστικών επιχειρήσεων!!!
            Η πρώτη κυβέρνησις που ετόλμησε και έβγαλε τα ελληνικά πετρέλαια στην επιφάνεια ήταν του δικτάκτορος Ιωαννίδη. Στις αρχές του 1974. Μετά λίγους μήνες έπεφτε. Όμως τα πετρέλαια ήταν πιά πραγματικότης. Καραμανλής - Παπανδρέου έλαβαν σαφείς διαταγές επ’ αυτού.
            Κάθε έρευνα στο Αιγαίο σταματήσε. Τα πετρέλαια στον Πρίνο της Θάσου κλείστηκαν μέσα στην σιωπή. Μέχρι σήμερα κανείς δεν μιλά για το που ευρίσκεται η παραγωγή τους. Η εκδίκησις όμως της δικτατορίας ήταν η αποκάλυψις τους. Το Αιγαίο είχε πετρέλαια. Οι Τούρκοι καθοδηγούμενοι, πέρα από το κυπριακό, έθετταν για πρώτη φορά θέμα Αιγαίου. Υφαλοκρηπίδα στην αρχή. Νησιά μετά. Τώρα αμφισβητούν τα πάντα.
          Στα τέλη του 1995 η οικογένεια Βαρδινογιάννη έρχεται εις επαφήν με τον όμιλον των Αραβικών πετρελαίων, ανταγωνιστών των αμερικανών την πανίσχυρη ARAMCO. Μοιράζονται 50%-50% τα κοινά κέρδη και η ARAMCO μπαίνει στην Ευρώπη.
            Ξαφνικά εγείρεται θέμα κληρονομιάς με τα μέλη της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Η συμφωνία κινδυνεύει. Ο κίνδυνος όμως ξεπερνιέται, η συμφωνία προχωρεί προς υπογραφήν. Δεκέμβριος 15, πρώτο επεισόδιο στις Ίμια. Ιανουάριος 1996 οι Τούρκοι πατούν ελληνικό έδαφος. Πιέζουν με απειλή πολέμου. Μιλούν για γκρίζες ζώνες. Πιέζουν για συνιδιοκτησία του Αιγαίου. Στην ουσία είναι τα Πετρέλαια. Πίσω τους Αμερικανοί και Εβραίοι.
         Με την πτώσιν της ΕΣΣΔ, τα πετρέλαια του Καζακστάν περιέρχονται υπό Αμερικανική κηδεμονία. Οι ΗΠΑ όμως χρηματοδοτούν μέχρι και τον αγωγό, μέσω Ρωσικού εδάφους, ύψους 1,5 δισ. δολ. Πρέπει  να ευρεθή τρόπος τα Πετρέλαια της Κασπίας να μεταφερθούν μέσω Τουρκίας. Η Τουρκία αναβαθμίζεται έναντι της Ελλάδος.
            Το Αμερικανικό εμπάργκο σε Λιβύη, Ιράν και Ιράκ, στρέφει τις Ευρωπαϊκές χώρες προς τις δύο πρώτες. Λιβύη και Ιράν ρίχνουν στην αγορά 5 εκατ. βαρέλια την ημέρα. Το 90% πηγαίνει στην Ευρώπη. Η Αμερική απειλεί με κυρώσεις την Ευρώπη. Απειλεί! Υπάρχει και κάτι πιο σίγουρο. Η Ελλάς. Αυτήν όποιος θέλει μπορεί να την πιέση.
          Στέλνεται ο εκπρόσωπος των πετρελαϊκών κέντρων του Τέξας πρόεδρος Μπούς, με πληρωμένα όλα του τα έξοδα (100.000 δολ.).Τα Τεξανικά πετρέλαια πρέπει να μπουν στην Ευρώπη και πιθανώς να απαιτήσουν μελλοντική εκμετάλλευσιν στο Αιγαίο. Η ασυνεννόητος ενέργεια Βαρδινογιάννη προς την ελληνική κυβέρνησιν θα μας στοιχίση. Η πετρελαϊκή πολιτική δεν μπορεί να ασκείται από τον οποιονδήποτε ιδιώτη-χρηματάνθρωπο ανεξαρτήτως της εθνικής πολιτικής. Την ίδια περίπου στιγμή με την άφιξιν του Μπούς ανακοινώνεται από τα Μ.Μ.Ε. η...... ύπαρξις πετρελαίου εις Κατάκωλον!!! Δηλαδή (πιθανόν εις το μέλλον) εσείς Έλληνες έχετε πετρέλαια και στο Ιόνιον. Δώστε και....λίγα στους Τούρκους εις το Αιγαίο.
            Εμείς δεν θα πολεμήσουμε για το πετρέλαιο. Θα πολεμήσουμε για την Πατρίδα. Για το πανάρχαιο Αιγαίο. Την ελληνική λιμνοθάλασσα. Το πετρέλαιο που κατά τύχην ευρίσκεται στην γη μας αποτελεί εθνικό μας πλούτο. Ανήκει στον λαόν και το μέλλον του. Είναι το μέσον που θα μας εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο. Μια μεγάλη Ελλάδα.  

Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 12 - Ιούνιος 1996

Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα.