14 Οκτωβρίου 2012

Η πρώτη κρεμάλα

Τον βρήκανε στο υπόγειο κρεμασμένο. Ας ευχηθούμε οι άλλες κρεμάλες να ‘ναι μέσα στις πλατείες, είτε στα πλάγια των δρόμων, από δένδρων κορμούς και φανοστάτες, έτσι όπως περνάνε οι διαβάτες, να ρωτάνε όνομα κι έγκλημα, απέναντι στο έθνος, στον λαό και την Πατρίδα.
            Τι κωμικός μου φάνηκε ο Τραγάκης, ο προεδρεύων στη Βουλή σαν θέλησε να πει, δυο λόγια προς.... τιμήν (ποια τιμή;) του αυτόχειρα! «Έτσι για να μην λένε πως οι πολιτικοί δεν έχουνε φιλότιμο». Ποιος μιλάει! Αυτός που βόλεψε το σόϊ του όλο στη Βουλή. Αν είναι να ‘χει κι αυτός φιλότιμο γιατί δεν πάει να κρεμασθεί; Τέτοιο ρεζίλι που έγινε! Αλλά τον γύφτο να τον φτύσεις σίγουρα θα σκουπισθή.
            Να τους κρεμάσει ο λαός, μέσα από δίκες λαϊκές, σε Δήμους και πλατείες, για να θυμούνται χρόνια πολλά, να λέγονται ιστορίες, για αυτούς, που τον λαό περιφρόνησαν, έκλεψαν, ελήστεψαν, μίσησαν.
            Τούτη η κατάσταση που ζούμε, που χρόνια πριν σχεδιάζανε να μπούμε, με απανθρωπιά και μίσος για μας και τα παιδιά μας, γεμίζει από αγανάκτηση ψυχή και την καρδιά μας κι απαιτεί για όλους εσάς οι τιμωρίες να είναι μεγάλες: ΣΤΙΣ ΚΡΕΜΑΛΕΣ!


ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΗΣ