Στρατηγέ,
Δέν
σέ προσφωνῶ μέ τόν τίτλον σου διότι θεωρῶ ἐνόχους τοῦ σημερινοῦ καταντήματος τῆς
πατρίδος ὅλους τους διατελέσαντες Ἀρχηγούς Στρατοῦ καί Ἐνόπλων Δυνάμεων. Ἡ
συναισθηματική, λοιπόν, σχέσις πού ὑφίσταται μεταξύ μας, ὡς “διοικούσης” πρός “διοικουμένην”
δέν μέ ἀφήνει νά σέ δῶ σέ αὐτήν τήν θέσιν. Εἶναι, ὅμως, στρατηγέ, περισσότερον ἡ
κατ'ἐξοχήν ἰδεολογική σχέσις (τότε), πού ἀνεπτύχθη ὅταν προσεχώρησες στήν ὁμάδα
τῶν εὐελπίδων πού εἶχα σχηματίσει ὡς τεταρτοετής εὔελπις. Ἀπό τότε, ὅμως, ἐπέρασαν
πολλά χρόνια.
Ἀκούω
γιά σένα στρατηγέ συνεχῶς. Θέλουν πολλοί νά πιστεύουν σέ ἐσένα αὐτό πού ὅλοι θά
ἤθελαν νά ἐλπίζουν ἀπό τόν στρατό τους, αὐτές τίς τραγικές ὧρες. Δέν ξέρω. Μέ
παραξενεύει τό γεγονός ὅτι ἔγινες στρατηγός. Πῶς εἶναι δυνατόν νά πιστεύεις τά ὅσα
πιστεύαμε τότε στήν ἀποθήκη ὁπλισμοῦ πού συναπαντώμεθα καί νά ἔφθασες σέ αὐτόν
τόν βαθμόν ἀπό ἕνα κατεστήμενο ἀνθρώπων ἐνόχων της κάθε προδοσίας πρός τόν λαό
καί τό ἔθνος; Ἀλλά συνέβησαν τόσα πολλά αὐτά τά τραγικά 39 χρόνια, πού ὅλα εἶναι
δυνατά ἤ πιθανά.
Μέ
ἐνημέρωσαν ἀπό τά Χανιά γιά τήν παρουσίασιν τοῦ βιβλίου σου. Σέ ἐστήριξαν, ἀπό
τόν κόσμο, ἄνθρωποι τοῦ ἰδικοῦ μου ἰδεολογικοῦ χώρου. Τούς ἔκαμε ἐντύπωσιν αὐτούς
πού ἐπέλεξες νά παρουσιάσουν τό βιβλίο σου. Τῶν ἰδίων πολιτικῶν πεποιθήσεων ὅπως
καί αὐτοί τῶν Ἀθηνῶν. Σοσιαλμαρξιστές, κομμουνιστές, ἄνθρωποι ἀνυπόληπτοι ἐθνικῶς,
ἀπό ἐμᾶς τούς Ἕλληνας ἐθνικιστάς. Αὐτοί πού σέ ἐπροστάτευσαν καί ἀπώθησαν τούς
κομμουνιστάς ἀναρχικούς ἀπό τήν αἴθουσα, εἶναι ἄνθρωποι, στρατηγέ, ἀντιθέτων
πολιτικῶν θέσεων ἀπό αὐτούς πού ἐπέλεξες ὡς ὁμοτράπεζους στήν παρουσιασίν τοῦ
βιβλίου σου.
Μετέβης
στήν ἰδιαιτεράν σού πατρίδα τά Σφακιά, ὡς Δερμετζάκης. Αὐτή ἡ καταγωγή σου,
κατά τόν Πουλιανόν, σοῦ προσθέτει ἰδιαιτέρας εὐθύνας πάλιν καί κατέστης, ἐπίσης,
δημότης τῆς πόλεως. Γυρίζεις ἀνά τήν Ἑλλάδα καί δημιουργείς συζητήσεις γύρω
σου. Σέ ἐσυνάντησα, πέρισυ, εἰς τήν κοπήν τῆς βασιλόπιττας τῶν βατραχανθρώπων,
μετά ἀπό 41 χρόνια, καί σέ ἐρώτησα. Μοῦ ἀπήντησες ὅπως τό εὐχόμουν. Ξέρεις, ὅμως,
στρατηγέ, μοῦ θυμίζεις τό “ ἁφή μέν Ἠσαῦ, φωνή δέ Ἰακώβ”. Πίστεψε μέ, μακάρι νά
κάμω λάθος. Τήν ὥρα τῆς κρίσεως πού θά ἔλθη, ἄν μέ σαφήνεια, εἰλικρίνεια καί θάῤῥος
δέν εὑρεθοῦμε στό ἴδιο χαράκωμα, (πού διακαῶς εὔχομαι) μέ χαρά μου θά σταθῶ ἀπέναντί
σου ὅπως καί ἐναντίον ὅλων αὐτῶν τῶν ἐπιόρκων και ἐπιλησμόνων στρατηγίσκων τῆς
αἰσχρῆς μεταπολιτεύσεως.
Μέ συναδελφικήν ἀγάπην καί ἐλπίδα
Ἀνδρέας Φ. Πετρόπουλος
Λοχαγός Κ/Δ ἐ.ἀ.
O καθηγητής κ. Εσκίογλου, ένας εκ των παρουσιαστών του βιβλίου, μας απέστειλε την ακόλουθη επιστολή-διευκρίνηση:
Αξιότιμοι κύριοι , υπεύθυνοι της ιστοσελίδας Ελληνοκρατία
Παρακολουθώντας τις σελίδες σας ,με έκπληξη ανέγνωσα σήμερα ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 31 ιανουαρίου, από κάποιον άγνωστο προς εμένα Ανδρέα Πετρόπουλο, ο οποίος στην προσπάθειά του να απευθυνθεί και εν μέρει να ψέξει τον Στρατηγό Φράγκο, αναφέρεται στην παρουσίαση του βιβλίου του στα Χανιά.
Μεταξύ των άλλων αναφέρεται τελείως απρεπώς και υποτιμητικά στους παρουσιαστές του βιβλίου- μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και ο υπογράφων-λέγοντας ανερυθρίαστα τα ακόλουθα:
"Τούς ἔκαμε ἐντύπωσιν αὐτούς πού ἐπέλεξες νά παρουσιάσουν τό βιβλίο σου. Τῶν ἰδίων πολιτικῶν πεποιθήσεων ὅπως καί αὐτοί τῶν Ἀθηνῶν. Σοσιαλμαρξιστές, κομμουνιστές, ἄνθρωποι ἀνυπόληπτοι ἐθνικῶς, ἀπό ἐμᾶς τούς Ἕλληνας ἐθνικιστάς. Αὐτοί πού σέ ἐπροστάτευσαν καί ἀπώθησαν τούς κομμουνιστάς ἀναρχικούς ἀπό τήν αἴθουσα, εἶναι ἄνθρωποι, στρατηγέ, ἀντιθέτων πολιτικῶν θέσεων ἀπό αὐτούς πού ἐπέλεξες ὡς ὁμοτράπεζους στήν παρουσιασίν τοῦ βιβλίου σου."
Επειδή για μένα προσωπικά, η πρόσκληση από μέρους του κ. Αρχηγού να προλογίσω το βιβλίο του, αποτελεί ύψιστη τιμή, και επειδή η αφελής και προσβλητική αναφορά στο πρόσωπό μου από τον εν λόγω με θίγει και με μειώνει ηθικά, θα ήθελα άμεσα από την ίδια στήλη, ο κ. Πετρόπουλος να αναφέρει τι γνωρίζει για το άτομό μου και σε ποιά από τις ανωτέρω κατηγορίες ανθρώπων με κατατάσει. Και ασφαλώς με ποιά στοιχεία. Διαφορετικά τον λόγο θα έχει η Ελληνική Δικαιοσύνη. Θα ήθελα να τον πληροφορήσω ότι πριν εκλεγώ Καθηγητής Πανεπιστημίου, υπηρέτησα ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός των Πεζοναυτών (1974-1977), ουδέποτε απέκτησα κομματική ταυτότητα από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά- κοινοβουλευτική και μη-ουδέποτε κατείχα θέση αργόμισθου ή έμμισθου συμβούλου, και είμαι ιδιαίτερα περήφανος που υπό την καθοδήγηση του κ. Αρχηγού προσέφερα αμισθί τις επιστημονικές μου γνώσεις στην εκπόνηση μελετών για Στρατιωτικά έργα Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της χώρας .
Παρακολουθώντας τις σελίδες σας ,με έκπληξη ανέγνωσα σήμερα ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 31 ιανουαρίου, από κάποιον άγνωστο προς εμένα Ανδρέα Πετρόπουλο, ο οποίος στην προσπάθειά του να απευθυνθεί και εν μέρει να ψέξει τον Στρατηγό Φράγκο, αναφέρεται στην παρουσίαση του βιβλίου του στα Χανιά.
Μεταξύ των άλλων αναφέρεται τελείως απρεπώς και υποτιμητικά στους παρουσιαστές του βιβλίου- μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και ο υπογράφων-λέγοντας ανερυθρίαστα τα ακόλουθα:
"Τούς ἔκαμε ἐντύπωσιν αὐτούς πού ἐπέλεξες νά παρουσιάσουν τό βιβλίο σου. Τῶν ἰδίων πολιτικῶν πεποιθήσεων ὅπως καί αὐτοί τῶν Ἀθηνῶν. Σοσιαλμαρξιστές, κομμουνιστές, ἄνθρωποι ἀνυπόληπτοι ἐθνικῶς, ἀπό ἐμᾶς τούς Ἕλληνας ἐθνικιστάς. Αὐτοί πού σέ ἐπροστάτευσαν καί ἀπώθησαν τούς κομμουνιστάς ἀναρχικούς ἀπό τήν αἴθουσα, εἶναι ἄνθρωποι, στρατηγέ, ἀντιθέτων πολιτικῶν θέσεων ἀπό αὐτούς πού ἐπέλεξες ὡς ὁμοτράπεζους στήν παρουσιασίν τοῦ βιβλίου σου."
Επειδή για μένα προσωπικά, η πρόσκληση από μέρους του κ. Αρχηγού να προλογίσω το βιβλίο του, αποτελεί ύψιστη τιμή, και επειδή η αφελής και προσβλητική αναφορά στο πρόσωπό μου από τον εν λόγω με θίγει και με μειώνει ηθικά, θα ήθελα άμεσα από την ίδια στήλη, ο κ. Πετρόπουλος να αναφέρει τι γνωρίζει για το άτομό μου και σε ποιά από τις ανωτέρω κατηγορίες ανθρώπων με κατατάσει. Και ασφαλώς με ποιά στοιχεία. Διαφορετικά τον λόγο θα έχει η Ελληνική Δικαιοσύνη. Θα ήθελα να τον πληροφορήσω ότι πριν εκλεγώ Καθηγητής Πανεπιστημίου, υπηρέτησα ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός των Πεζοναυτών (1974-1977), ουδέποτε απέκτησα κομματική ταυτότητα από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά- κοινοβουλευτική και μη-ουδέποτε κατείχα θέση αργόμισθου ή έμμισθου συμβούλου, και είμαι ιδιαίτερα περήφανος που υπό την καθοδήγηση του κ. Αρχηγού προσέφερα αμισθί τις επιστημονικές μου γνώσεις στην εκπόνηση μελετών για Στρατιωτικά έργα Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της χώρας .
Εύχομαι να ταυτίζεται με την ιδιότητα του Έλληνα αξιωματικού με την οποία υπογράφει και να εμφορείται από τα χαρίσματα και τις αρχές της αξιοπρέπειας της αγάπης προς την Πατρίδα και της αλήθειας που διδάχτηκε στην Σχολή Ευελπίδων και θα προβεί άμεσα στην αποκατάσταση της τρωθείσας προσωπικότητάς και υπόληψής μου .
Για την ίση και δίκαια μεταχείριση παρακαλώ στην άμεση δημοσίευση του υπομνήματός μου
Παναγιώτης Εσκίογλου
Καθηγητής Δασ.Οδοποιίας Α.Π.Θ.
Κατόπιν ενημερώσεως του συναγωνιστού Λοχαγού Πετρόπουλου, λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή επί του θέματος.
Αγαπητή ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΙΑ
Την
31ην του μηνός Ιανουαρίου, η ιστοσελίς ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΙΑ εις ην
φιλοξενούμαι, ανήρτησεν άρθρον μου απευθυνόμενον προς τον στρατηγόν Φράγκον
Φραγκούλην. Ήτο μία “προσωπική”, προς τον στρατηγόν, “διαδικτυακή επιστολή”
μου. Ένεκα ταύτης εθίγη (δικαίως) ο καθηγητής του Α.Π.Θ. Εσκιόγλου Παναγιώτης.
Ειλικρινώς, με εχαροποίησεν, τα μάλα, η εναντίον μου διαμαρτυρία του, κατά το
ότι, εθίγετο από τους χαρακτηρισμούς μου προς τους ομοτραπέζους με τον
στρατηγόν, εν οις και ο καθηγητής, ως μαρξιστές, αριστερούς κ.λ.π. Επί τέλους!
Κάποιος καθηγητής Πανεπιστημίου, διαχωρίζει εαυτόν από το Μαρξιστικόν
πανεπιστημιακόν κατεστημένον και μάλιστα θίγεται από την προσωμοίωσίν του με
αυτούς!... δόξα και τιμή! Με ιδιαιτέραν χαράν μου, λοιπόν, αναιρώ και διαψεύδω
τους χαρακτηρισμούς μου διά τον, εν
λόγω, καθηγητήν ως και διά πάντα έτερον ο οποίος, εν αγνοία μου, εθίχθη από
τους δικαίους, για όλους τους υπολοίπους, χαρακτηρισμούς μου και αποδίδω το
λάθος μου ως απότοκον των εσφαλμένων ή ελλειπών πληροφοριών μου από
συναγωνιστάς μου των Χανίων! Ούτως, εκ
προχείρου, διά τον καθηγητήν, γενομένης ερεύνης, τα υπ’ αυτού αναφερόμενα ως
πεπραγμένα περί τα πάτρια ισχύουσι και ου μόνον, αλλά και εις την τάφρον, κατά
μήκος του ποταμού Έβρου, όσον αφορά την εκσκαφήν και μελέτην της, εις πολλά συνέβαλεν.
Ουδόλως,
λοιπόν, κατά το παραμικρόν, θα είχον την διάθεσιν να θίξω άνθρωπο τέτοιον.
ΟΜΩΣ
κ. Καθηγητά
1)Τον
αγαπητόν στρατηγό μόνο την πρόθεση να «ψέξω» δεν είχα. Είναι κατά βαθμόν
αρχαιότερος, εξ’ άλλου. Θα σας δώσω μία συμβουλήν: Μην επιχειρείτε να
υπεισέλθετε εις τα των στρατιωτικών. Δεν θα μας καταλάβετε. Έχουμε μίαν
ιδιαιτέραν και μοναδικήν παιδείαν, μίας ξεχωριστής “επαγγελματικής” τάξεως, με
ίδιον κώδικα τιμής, άγνωστον και εν πολλοίς “ακατανόητον” δια τον ελευθέριον
τρόπον ζωής των πολιτών. Το τι έχομεν εμείς μεταξύ μας, αφορά εμάς και ουδένα άλλον!
2)Με
λυπεί η αναφορά σας εις το ακομμάτιστον και μακράν των πολιτκών μερίδων (των
οποιωνδήποτε) ως πρέπον ή ορθόν. Αυτό μη το αναφέρετε ως αρετή διότι, αντιβαίνει
το: « ως δ’ αν στασιαζούσης της πόλεως μηδεμιάς των μερίδων …»
3)Η
αναφορά σας εις την ελληνικήν δικαιοσύνην, μού προεκάλεσεν θυμηδίαν! Οι χρόνιοι
διωγμοί εναντίον μου, η ένδοξος περιπέτειά μου, συνεπεία της διώξεώς μου από το
ελεεινόν πολιτικόν κατεστημένον, εις τας φυλακάς Κορυδαλλού, Αιγίνης, Χαλκίδος,
μου επεφύλαξεν το ωραιότερον διακριτικόν ευψυχίας, εξ όσων φέρω επί του στήθους
μου ως αξιωματικός των Καταδρομών. Αλλά και τας φυλακάς να… επανασυναντούσα, τι
μεγαλυτέρα ευκαιρία και τύχη αναπτύξεως αντιεξουσιαστικού φρονήματος, δι’ έναν
επαναστάτην! (Λένιν). Σεις, οι αστοί, τρέμετε τας φυλακάς και τας επισείετε ως φόβητρον όπου νομίζετε. Η οδός
προς την εξουσία διέρχεται των φυλακών. Θα ήτον κωμικόν πάλιν, εάν αυτό
εθεωρείτο ως άσκησις.... φόβου! Φόβος προς ποίον; Προς αξιωματικόν και μάλιστα
κάποιον που, δέσμιος αντιμετώπισε το αισχρό μεταπολιτευτικόν κράτος με υψηλόν
ηθικόν, πίστιν προς τον Θεόν, την πατρίδα και τους άγραφους νόμους χωρίς να κύψη
τον αυχένα ή να υποταγή; Εκτός τούτων, ρωτήσατε τον στρατηγόν και φίλον σας να
σας ενημερώση ότι, ο Στρατιωτικός Ποινικός Κώδιξ (Σ.Π.Κ.) δεν αναγνωρίζει τον
φόβον ως δικαιολογητικήν αιτίαν δι΄ οτιδήποτε.
Με
σαφήν, πικρόχολον διάθεσιν, αναφερόμενος εις την ταπεινότηταν μου,
διευκρινίζετε πως σας είμαι.... άγνωστος. Δυστυχώς για εσάς. Με γνωρίζουν,
όμως, δεκάδες συναγωνισταί μου και περισσότεροι εχθροί. Σας υπόσχομαι όμως πως
μία των ημερών, θα με γνωρίζει το πανελλήνιον.
Τέλος,
κάμετε μνείαν της στρατιωτικής μου ιδιότητος, και των.... χαρισμάτων μου (sic) ως αξιωματικού!
Άκου
λοιπόν καθηγητή της Δασικής Οδοποίας του Α.Π.Θ:
Με αναγκάζεις, δια πρώτην φοράν, να
ειπώ εγγράφως πράγματα εις τα οποίαν ουδέποτε κατά το παρελθόν ανέφερθην. Ούδε
κατά την τετραετίαν της παραμονής μου εις τας Σ.Σ. Ευελπίδων, όπου μεταξύ των
αγαπημένων μου συμμαθητών υπήρξα “χαμηλών τόνων” και “σιωπηρός” κατά πάντα. Εσύ, όμως, μου
υπενθυμίζεις, ότι είναι ο καιρός του “λαλείν” και όχι πλέον “του σιγάν”.
Κατάγομαι
από στρατιωτικήν οικογένειαν. Ο πατήρ μου αντιστράτηγος ε.ε, υπήρξεν εξόχως έντιμος και χριστιανός,
εγκαταλείψας μου λαμπρόν όνομα εις το στράτευμα (τότε). Εκ της μητρός του, το
γένος Χολέβα, έλκω την καταγωγήν εκ του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού. Εχρημάτισεν ως Μέραρχος,
Σωματάρχης, Β΄ Υπ/γος Γ.Ε.Σ., Κυβερνητικός επίτροπος του Πολυτεχνείου και Δ/της
του Ο.Δ.Ε.Π., επί χρυσής εποχής διά την εκκλησίαν, του μακαριστού Αρχιεπισκόπου
Ιερωνύμου. Ο πατέρας του (πάππος μου) επολέμησεν εις τον Α’ Βαλκανικόν, ο δε
θείος του, επληγώθη εις την μάχην των Γιαννιτσών αρνηθείς να λάβει αναρρωτικήν
άδειαν, επανήλθεν εις τον Β’ Βαλκανικόν μαχόμενος μέχρι της στενωπού της
Κρέσνης, προς Τζουμαγιάν, όπου εφονεύθη!
Εκ
του πατρός της μητρός μου (πάππου μου) έλκω την καταγωγήν εκ των Γκατελούζιο,
Γενουατών ιπποτών, εις τους οποίους ο
Κων/νος Παλαιολόγος παρεχώρησεν την νήσον Σαμοθράκην και Μυτιλήνην, νυμφεύσας
εξ αυτών την αδελφή του Μαρίαν Παλαιολόγίνα. Ιατρός ο ιδιος ( μαιευτήρ γυναικολόγος, οδοντίατρος) επολέμησεν μετά του βασιλέως Κωνσταντίνου εις το Μπιζάνι, ο δε υιός του (θείος μου) οδοντίατρος, επληγώθη εις την δεξιάν χείρα εις την Κορυτσά το 1940 . Εκ μητρός της μητρός μου (μάμμης
μου) η οικογένεια των Φαρμάκηδων δίδει τους γνωστούς αγωνιστάς τού Μεσολογγίου
και αλλαχού. Η οικογένεια μου δίδει το αίμα της δια την πατρίδαν εις τα όρη της
Αιτωλίας, εις την Ντάπιαν του Μεσολογγίου, στα κάστρα της Μυτιλήνης, στην
Μακεδονίαν, αλλά και υποφέρει κατά τον συμμοριτοπόλεμον και κατοχήν ( ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ),
αμφοτέρων των γονέων μου συλληφθέντων και βασανισθέντων υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών
διαφυγόντων εκ τύχης τον θάνατον. Η δε ταπεινότης μου, ευρεθείσα το 1974 εις
Έβρον, ανήκεν εις το πρώτον τμήμα (αιχμήν του δόρατος) εις περιοχήν Γεμιστής, μονάς
της 20ης Τ/Θ Μεραρχίας (644 Μ.Τ.Π. Υποδ/της 1ου Λόχου
Κρούσεως, Λοχαγός Καραγιάννης) όπου θα διέβαινε τον ποταμόν επιτιθέμενον.
Υπήρξα ο μόνος αξ/κος (Υπολοχαγός) με αναφοράν μου να μετατεθώ εις Κύπρον πριν
τον Αττίλα-2, ίνα μετάσχω των εκεί επιχειρήσεων πριν τελειώσουν! Βεβαιώνει περί
αυτού ο Ταξίαρχος ε.α Δημουλέας Παναγιώτης, υπασπιστής (τότε) του Αγ. Γκράτσιου!
Μια
προσφορά αίματος και θυσίας υπήρξεν η οικογένιαν μου διά την πατρίδα.
Απεστρατεύθην διότι δεν ηδυνάμην
να ανεχθώ την καθ’ ημέραν φθοράν και εκπεσμόν τού στρατεύματος, την βαθμιαίαν
ταπείνωσιν των αξιωματικών και πτώσιν του φρονήματος. Δεν με ανέμενον, μετά την
βιαίαν έξοδον μου από την δευτέραν μου οικογένεια, τον στρατόν, ούτε οι «επιχειρήσεις
του μπαμπά», ούτε παχυλά εισοδήματα, αλλά η σεμνή σύνταξις του γέροντος
στρατηγού και η γλισχρά ιδική μου. Με ανέμενον, όμως, το μνησίκακον και
ουτιδανόν μεταπολιτευτικόν κράτος, το οποίον με μίσος, διότι δεν το
προσεκύνησα, θα με ενέκλειε εις τα φυλακάς, αφ’ ου ήδη, με έξοχον κακία, μου
είχεν αφαιρέσει τον κατεχόμενον βαθμόν. Πολλές «προσεγγίσεις» από εγκάθετους της
βρωμεράς δημοκρατουρίας, ούτε με έπεισαν, ούτε με εδελέασαν, προτιμώντας την
αξιοπρεπήν πενίαν μου και τας παρακαταθήκας των προγόνων μου ή να συνεργασθώ με
τους εγκληματίας της εξουσίας, ανθέλληνας και νεογενιτσάρους.
Δεν
επιθυμούσα να αναφερθώ εις όλα τα ανωτέρω, που όχι εκ προθέσεως μου έπραξα και
που δυστυχώς με υπεχρέωσεν η άστοχος και προκλητική σας γραφίς.
Με ειλικρίνεια,
Ανδρέας - Στράτος Φ.
Πετρόπουλος-Δομένικος Γκατελούζιο
Τώρα με γνωρίζεις
