ΙΜΙΑ

Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων·

είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.

(Κ.Π. Καβάφης)

Κατάντησαν οι εθνικές επέτειοι των Νεοελλήνων μια δυστυχία σκέτη. Μία θλιβερή ντροπή. Όλο ήττες, προδοσίες και αίμα χαμένο τζάμπα, εορτάζουμε. Όλο τάφους καινούριους ν΄ανοίγουμε. Δάκρυα να χύνουμε συνέχεια για το άδικο χαμένο αίμα. Ούτε μία νίκη. Μία ακόμη δόξα! Κάτι που να κάνη τους δυστυχισμένους Έλληνες να νοιώσουν υπερήφανοι. Το φρόνημα τους να υψωθή. Τίποτε.

Η προσβολή της υποστολής της
ελληνικής σημαίας από τα Ίμια έμεινε αναπάντητη

Και που εορτάζουμε, τι λέμε; Ένα σωρό κούφια λόγια! Τζάμπα «μαγκιές» και «κούφιο» νταηλίκι. Αν είμασταν όπως θέλουμε να φαινόμαστε, τότε, τι κάναμε τόσα χρόνια; Ακόμη χειρότερα, τώρα τι κάνουμε; Μήπως και τι λέμε; Φωνάζουμε στα κτήνη της εξουσίας το όνομα τους; Προδότες! Πράκτορες! Πουλημένοι! Τομάρια. Πολιτικοί και στρατιωτικοί. Ναι. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ! Προδότες, δειλοί, εξαγορασμένοι, αργυρώνητοι, εξωνημένοι.

Ευνουχισμένοι στρατιωτικοί. Ένστολα δοχεία νυκτός. Όταν η ΚΥΠ Αλεξανδρουπόλεως υπέκλεπτε το σήμα του Τούρκου πλοιάρχου προς την λέμβο των Τούρκων… commandos (έκανε και η μύγα κώλο… ) ότι η δεύτερη Ίμια (η μικρή) δεν φυλάσσεται και να μην… ανησυχούν και το σήμα… «χάθηκε» προς το ΓΕΣ (Λες και πήγαινε βόλτα), εσείς, σπαθοφόροι υπάλληλοι, τι κάνατε; Βρέθηκε ποιος το… «έχασε»; Πως χάθηκε ρε λεμέδες του δημοσίου; Και τι ήταν για να χαθή; Μπαλάκι;

Και ποια στρατηγάρα, από αυτούς τους κουράδες στρατηγούς της μεταπολιτεύσεως, επήνδρωσε μόνον την μεγάλη Ίμια; Πρωτοετής εύελπις να έκανε τον σχεδιασμόν, τέτοια μ…α, δεν θα έκανε. Σας είχανε υποσχεθεί οι Τούρκοι, ότι μόνον στην μία θα επετίθεντο; Ε;

Προδότες, πουλημένοι. Ήταν συνεννοημένο το τι θα γίνη. Κάποιοι το ήξεραν, όπως πριν χρόνια ήξεραν και την εισβολήν στην Κύπρο.

Και εκείνοι οι τρεις άτυχοι νέοι; Ήρωες, πάντως, δεν ήσαν! Δεν επήγαιναν σε πολεμική αποστολή. Ούτε τέτοιες διαταγές είχαν. Ούτε για πόλεμο ήσαν προετοιμασμένοι. Για… αναγνώριση τους έστειλαν. Ούτε καν περίμεναν ότι τους έτυχε! Κάποιοι όμως ήξεραν που τους έστελναν. Κάποιοι εθνικώς ανάλγητοι και πορωμένοι. Πήγαν «σαν το σκυλί στ’ αμπέλι». Άτυχοι ήσαν και προδομένοι. Έτσι έπρεπε να γίνη, σύμφωνα με όσα είχαν σχεδιαστεί. Από τότε, που ο μπεκρούλιακας, σεξομανής και ηλίθιος μισοεβραίος… «χαρισματικός» ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου, πρωτομίλησε για «γκρίζες ζώνες». Να και η… «γκρίζα» Ίμια.

Σημίτης-Πάγκαλος: Παρά την επαίσχυντη προδοσία των Ιμίων
ο λαός τους εμπιστευθηκε τις τύχες τις χώρας για άλλα 8 χρόνια

Άντε εθνικισταράδες, εθνικοπατριώτες. Μαζευτείτε όπου γης ελλαδική. Θόρυβο να κάνετε. Ουσία τίποτα. Για προδότες και προδοσία (ανοιχτά με ονόματα) τσιμουδιά! Μόνον εκείνο το γελοίο «Λαός – Στρατός – Εθνικισμός» και άλλες παρεμφερείς πομφόλυγες. Να περνά η ώρα. Να ακουγόμαστε. Άλλωστε έχουμε την «κουλτούρα» μας εμείς. Τα δυτικά μας ξόμπλια! Άρρωστα πράγματα. Ψυχασθενικά. Να περάση η «εορτή» για τα Ίμια και την «ξαναβρίσκουμε» πάλι στις φαντασιώσεις μας και στον «φυρερισμό» μας. Στην σιχαμερή ξενολάγνα φανατίλα μας. Στον ιδεολογικό αυτοτεμαχισμό μας. Στο ευνουχιστικό «εγώ» μας.

Πατρίδα μου, Ελλάδα μου, μάνα κι αδερφή κι αγαπημένη μου, πίστη μεγάλη και όραμα, ο εθνικισμός δεν μίλησε ακόμη. Η ώρα θα έλθη. Και η τιμωρία θα είναι για ΟΛΟΥΣ!

Κωνσταντίνος Νίκης

Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα

«Άγνωσται» λέξεις:

Πομφόλυξ = φούσκα, φυσαλίδα

Αργυρώνητος= ο εξ αγορασθείς με χρήμα

Εξωνημένος= ο διαφθαρείς εκ χρημάτων

Ανάλγητος= άνευ πόνου