Συναγωνιστές,
Ἡ ἱστορία γράφεται ἀπό τά λάθη. Τά λάθη ἀφήνουν
τό ἀποτύπωμα τους βαθειά στό μέλλον καί ἐπηρεάζουν τίς ἀνθρώπινες γενεές, αὐτές
πού τήν στιγμή τοῦ λάθους δέν ἔχουν γεννηθῆ.
………………………………………………………………………...
Πρίν τήν δικτατορία τοῦ 1967, οἱ Ἄγγλοι ἐσχεδιαζαν
πραξικόπημα μέ τόν θρόνο, τούς Δεξιούς πολιτικούς καί μερίδα στρατηγῶν. Οἱ Ἀμερικανοί
ἐπιρέαζαν τούς μικρότερους ἀξιωματικούς κυρίως.
Ἡ ἐπιβληθεῖσα δικτατορία, ἐπετεύχθη ὑπό
τῶν χαμηλοβάθμων ἀξιωματικῶν, πιθανῶς εἰδοποιηθέντων περί τῶν προθέσεων τοῦ “ἀντιπάλου”
συνωμοτικοῦ μηχανισμοῦ, ὑπό τοῦ στρατηγοῦ Σπαντιδάκη. Ἐκινήθησαν γρηγορώτερα
καί ἐπέτυχαν. Ὁ βασιλεύς καί τινες ἀξιωματικοί ἔφερον βαρέως τό πάθημα αὐτό. Ὁ
λαός σύσσωμος (πλήν τῶν ἐχθρῶν του ἔθνους πολιτικῶν καί κομμουνιστῶν) ἐχαιρέτισεν
μέ ἀγαλλίασιν καί χαρά τό γεγονός. Παρ’ὅτι ἡ χώρα συνήρχετο ἀπό τίς πολιτικές
περιπέτειες καί τήν ἀνωμαλία τῶν περάσμενων ἐτῶν, παρ’ὅτι ὁ θρόνος ἀνέκτησε τήν
ἀξιοπρέπειά του καί τόν σεβασμόν ὑπό τοῦ λαοῦ, ὁ βασιλεύς ἦτο φανερῶς χολωμένος. Πέριξ αὐτοῦ, ἐγωϊσταί ἀξιωματικοί,
ἰδία συμμαθηταί τῶν ἐπιτυχόντων πραξικοπηματιῶν, ἔθρεφαν καί συντηροῦσαν τήν
δυσαρέσκειαν αὐτή τοῦ βασιλέως. Ἐπεζήτουν, ἀναμένοντες, τήν κατάλληλον στιγμήν.
Αὐτοί κυρίως ἦσαν: ὁ Σ/χης Παντελής Καλαμάκης, συμμαθητής τοῦ Παπαδοπούλου καί
φανατικός μασόνος, ἐπιτελάρχης τοῦ Β. Σώματος στρατοῦ, χρηματίσας καί στήν ΚΥΠ...
ἐπί μακρόν, ὁ Ταξίαρχος Βιδάλης μορφωμένος πλήν φιλόδοξος καί ὑπερβολικά ἐγωϊστής καί ὁ Ταξίαρχος Περίδης, ἱκανός καί σοβαρός ἀξιωματικός, ῥωμαντικός βασιλόφρων, μή ἀντιλαμβανόμενος τίς ἀνάγκες τῶν καιρῶν. Τό παιχνίδι θά “ἐπαίζετο” στήν Ἀθήνα, ὅπου, τά ἐπιτελεῖα καί ἡ κυβέρνησις, στόν Ἔβρο, ὅπου, λόγω Κυπριακοῦ ἦτο συγκεντρωμένον μεγάλον μέρος τοῦ στρατοῦ καί ἡ περίφημος καί μοναδική (τότε) 20η Τ/Θ μεραρχία, ἀλλά καί εἰς τό Kιλκίς. Ἐκεῖ ἤδρευεν ἡ 6η Μεραρχία, ἡ ἰσχυρωτέρα τῶν δύο μεραρχιῶν τοῦ Β.Σ.Στράτου ( ἔφερε καί πυραύλους μέ πυρηνικές κεφαλές), ἡ ὁποία ἤλεγχε τήν κοιλάδα τοῦ Ἀξιοῦ ποταμοῦ καί τήν πόλιν τῆς Θεσσαλονίκης καί ἐνεργοῦσε ὡς ἀποτροπή δυνάμεως κινουμένης ἀπό Βορρᾶ πρός Νότον καί ἀπό Ἀνατολῶν πρός Δυσμάς. Ἤλεγχε δηλαδή, τό κέντρο τοῦ ἑλλαδικοῦ κορμοῦ, μέ καθοριστικόν ῥόλον ὡς τό πρός τά ποῦ “θά ἔκλινεν” ἡ “βασιλική προσπάθεια”. Ἐκεῖ ἐπαίχθη τό κυρίως “παιχνίδι”. Στρατηγός Δ/τής ἦτο ὁ ὑποστράτηγος Φώτιος Πετρόπουλος, ἄρτι προαχθείς, ἕνας ἀπέραντα ἔντιμος καί ἀξιοπρεπής ἀξιωματικός τοῦ Μηχανικοῦ, μέ σπουδές στό Πολυτεχνεῖο καί τήν Ἀμερική, χρηματίσας ἐπί δύο ἔτη (κατ’ἐξαίρεσιν ) ὑπασπιστής τοῦ βασιλέως Παύλου, γνώριμος τοῦ νῦν βασιλέως, ὅταν ἦτο διάδοχος. Ἡ Μ/ρχία του διηκατείχετο ἀπό ὑψηλόν φρόνημα, στρατιωτικήν πειθαρχίαν καί ὁμόπνοια προσηλώσεως ὅλων τῶν στελεχῶν της, πρός τήν ἐπιβληθεῖσαν φιλολαϊκήν δικτατορίαν.
ἐπί μακρόν, ὁ Ταξίαρχος Βιδάλης μορφωμένος πλήν φιλόδοξος καί ὑπερβολικά ἐγωϊστής καί ὁ Ταξίαρχος Περίδης, ἱκανός καί σοβαρός ἀξιωματικός, ῥωμαντικός βασιλόφρων, μή ἀντιλαμβανόμενος τίς ἀνάγκες τῶν καιρῶν. Τό παιχνίδι θά “ἐπαίζετο” στήν Ἀθήνα, ὅπου, τά ἐπιτελεῖα καί ἡ κυβέρνησις, στόν Ἔβρο, ὅπου, λόγω Κυπριακοῦ ἦτο συγκεντρωμένον μεγάλον μέρος τοῦ στρατοῦ καί ἡ περίφημος καί μοναδική (τότε) 20η Τ/Θ μεραρχία, ἀλλά καί εἰς τό Kιλκίς. Ἐκεῖ ἤδρευεν ἡ 6η Μεραρχία, ἡ ἰσχυρωτέρα τῶν δύο μεραρχιῶν τοῦ Β.Σ.Στράτου ( ἔφερε καί πυραύλους μέ πυρηνικές κεφαλές), ἡ ὁποία ἤλεγχε τήν κοιλάδα τοῦ Ἀξιοῦ ποταμοῦ καί τήν πόλιν τῆς Θεσσαλονίκης καί ἐνεργοῦσε ὡς ἀποτροπή δυνάμεως κινουμένης ἀπό Βορρᾶ πρός Νότον καί ἀπό Ἀνατολῶν πρός Δυσμάς. Ἤλεγχε δηλαδή, τό κέντρο τοῦ ἑλλαδικοῦ κορμοῦ, μέ καθοριστικόν ῥόλον ὡς τό πρός τά ποῦ “θά ἔκλινεν” ἡ “βασιλική προσπάθεια”. Ἐκεῖ ἐπαίχθη τό κυρίως “παιχνίδι”. Στρατηγός Δ/τής ἦτο ὁ ὑποστράτηγος Φώτιος Πετρόπουλος, ἄρτι προαχθείς, ἕνας ἀπέραντα ἔντιμος καί ἀξιοπρεπής ἀξιωματικός τοῦ Μηχανικοῦ, μέ σπουδές στό Πολυτεχνεῖο καί τήν Ἀμερική, χρηματίσας ἐπί δύο ἔτη (κατ’ἐξαίρεσιν ) ὑπασπιστής τοῦ βασιλέως Παύλου, γνώριμος τοῦ νῦν βασιλέως, ὅταν ἦτο διάδοχος. Ἡ Μ/ρχία του διηκατείχετο ἀπό ὑψηλόν φρόνημα, στρατιωτικήν πειθαρχίαν καί ὁμόπνοια προσηλώσεως ὅλων τῶν στελεχῶν της, πρός τήν ἐπιβληθεῖσαν φιλολαϊκήν δικτατορίαν.
Εἰς τάς ἀρχάς Δεκεμβρίου, ἔλαβον χώραν εἰς
Κεσσάνην τοῦ Ἕβρου, Ἑλληνοτουρκικές συνομιλίες, ὅπου τό στρατιωτικόν καθεστώς, ἐνδιαφερόμενον,
κυρίως, διά τή ἰσχυροποίησίν του εἰς τό ἐσωτερικόν καί ὑπό τήν πίεσιν, προφανῶς
τοῦ ἐξωτερικοῦ παράγοντος, ἐδέχθη τήν ἀπόσυρσιν
τῆς ἑλληνικῆς ἀπό τήν Κύπρον, δυνάμεως περίπου, ἐνισχυμένου συντάγματος. Ἡ
δύναμις αὐτή μετεφέρθη μυστικῶς ἐκεῖ, χωρίς νά γίνει ἀντιληπτή οὔτε ἀπό τήν
“ΣIA” οὔτε ἀπό τήν “ΙΝΤΕΛΙΤΖΕΝΣ ΣΕΡΒΙΣ”,
ὑπό τῶν ἀειμνήστων Γ.Παπανδρέου καί Π.Γαρουφαλιά. Ἡ συμφωνία αὐτή (ἡ ὁποία θά
στοιχίση τόσα πολλά εἰς τήν Πατρίδα μας ἀργότερα) ἐθεωρήθη ὡς ἡ κατάλληλος ἐυκαιρία,
διά τήν ἐκδήλωσιν τοῦ βασιλικοῦ ἀντιπραξικοπήματος.
Εἰς τήν Ἀθήνα, τά πάντα ἐξελίχθησαν μέσα
εἰς μίαν, ἐπιεικῶς, γελοιότητα. Τέτοιο πρᾶγμα οὔτε νήπια δέν θά τό ἐσχεδίαζαν. Ὁ
Στρατηγός Μανέτας (παρασημοφορημένος καί πολεμιστής στρατηγός) μέ μίαν διαταγήν
ἀνά χεῖρας, ὑπογεγραμμένη ὑπό τοῦ βασιλέως, ἐπαρουσιάσθη εἰς τόν Ὀδυσσέαν Ἀγγελῆν,
αἰτούμενος ἐκ μέρους του, τήν ἀρχηγία τῶν ἐνόπλων δυνάμεων (λές καί τοῦ ζήταγε ἕνα
κιλό φασόλια)!!! Ὁ Ὁ.Ἀγγελης ἔδειξε νά συγκατανεύη ἐπ’αὐτοῦ, ἔλαβε τήν διαταγήν
τοῦ βασιλέως καί ὡδηγησε τόν Στρατηγόν Μανέτα εἰς ἕνα πολυτελές γραφεῖον χωρίς…
παράθυρα. Ὁ Στρατηγός εἰσῆλθε βέβαιος ὅτι ἀπό ἐκεῖ θά διηύθυνε τήν ἀλλαγήν τῆς
καταστάσεως. Ὁ Ὁ.Ἀγγελής τον…ἐκλείδωσε καί τοῦ ἄνοιξε…μετά τήν ἀποτυχίαν τοῦ ἀντιπραξικοπήματος!!!
Βασιλόφρονες ἀξιωματικοί ἔτυχε νά γυρίζουν ἐδῶ καί ἐκεῖ χωρίς νά ξέρουν πῶς νά ἐνεργήσουν
και τί νά πράξουν καί γελοιοποιηθέντες…ἀπεστρατεύθησαν.
Στόν Ἔβρον ὑπῆρξεν ἀναστάτωσις, ἀναταραχή
καί διχασμός συνειδήσεων. Ἐπεκράτησαν οἱ ἀποφασισμένοι ἀξιωματικοί της
δικτατορίας, θανόντος ἐκ πυροβολισμῶν ἑνός Ἄνθ/στοῦ (ἐξ αἱμοραγίας), τοῦ πτωματός
του εὑρεθέντος τήν πρωϊαν τῆς ἑπόμενης, μέσα στά λιμνάζοντα ἐκ τῆς βροχῆς ὕδατα.
Ὁ Στρατηγός Ζαλαχώρης, ἠττοπαθῶς καί ἀναξιοπρεπῶς φερόμενος, διέβη μετά τοῦ ὁπλισμοῦ
τοῦ τά σύνορα, παραδοθείς εἰς τούς … Τούρκους.
Τό βασιλικόν ζεῦγος, συνοδευόμενον ὑπό
τοῦ πρωθυπουργοῦ, ἀρεοπαγίτου Κ.Κόλλια, ἀποτυχόντος τοῦ πραξικοπήματος εἰς Ἀθήνας,
κατέφευγεν πρός βορρᾶν (Λάρισσα). Ἔμενεν ἀνεξιχνίαστος ἡ “θέσις” τοῦ Β.Σ.Στρατοῦ,
ὅπου θά ἐκρίνετο ἡ ὅλη ὑπόθεσις. Ὁ Σωματάρχης τοῦ Σώματος, στρατηγός Ἰορδάνης
Βουδούρογλου, ἀμφιταλαντευόμενος τοῦ “τί δεῖ πράττειν” ἐκρύβη εἰς τήν οἰκίαν
του, ὑποχρεώσας τήν σύζυγόν του νά ἀπαντᾶ εἰς τά ἀγωνιώδη, περί διαταγῶν του,
τηλεφωνήματα ἐπιτελῶν καί ὑφισταμένων του. Ἀπέμενον οἱ δύο Μέραρχοι τῶν ἰσχυρῶν
μεραρχιῶν τοῦ Σώματος, 2ας (Ἔδεσσα) καί 6ης (Κιλκίς) Πέτρος Κεφάλας καί Φώτιος
Πετρόπουλος ἀντιστοιχως, πολύ φίλων καί συχωριανῶν μεταξύ των.
Κανείς, πουθενά, δέν ἐγνώριζεν τίποτα. Οἱ
ἐπικοινωνίες εἶχαν κοπεῖ. Ἐπικρατοῦσε σύγχυσις καί ἄγνοια κινήσεων καί “θέσεων”
τοῦ ἑνός ἤ τοῦ ἀλλοῦ εἰς ὁλόκληρον τήν Ἑλλάδα. Ὁ καθείς δροῦσε κατά συνείδησιν
καί θαῤῥους ψυχῆς.
Ὁ Στρατηγός Δ/τής τῆς 6ης μεραρχίας, ἐθεωρήθη
ὡς ὁ πιθανόν πλέον “ἐνδοτικός” λόγω τοῦ παρελθόντος του ὡς ὑπασπιστοῦ, πρός τό
βασιλικόν πραξικόπημα. Ὁ βασιλεύς μέσω ἀσυρμάτου ἐπικοινωνεῖ μέ τόν Μέραρχο
Φώτιον Πετρόπουλον.
-
Μέραρχος: Μεγαλειότατε διαταγές παίρνω ἀπό τόν ἀρχηγό τοῦ Γ.Ε.Σ. (κλείνει τόν ἀσύρματο)
Τίς
συνδιαλέξεις αὐτές παρηκολούθουν ἐκ διπλανοῦ γραφείου ὁ ἐπιτελής τοῦ 2ου
Γραφείου Ταγματάρχης Βάσιλας καί ὁ Ταγματάρχης Στυακάκης. Ὁ Στρατηγός, μόνος εἰς
τό γραφεῖον του, ἀτενίζων τήν ἔναντι εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, προσηύχετο διά
τήν ἀποφυγήν αἱματοχυσίας μεταξύ Ἑλλήνων. Μετ’ὀλίγον, εἰς τόν ἀσύρματον ὁ
πρωθυπουργός.
-Κ.Κόλλιας:
κύριε Μέραρχε δέν ἦτο ἀπάντησις αὐτή πρός τόν βασιλέα.
-Μέραρχος:
κύριε πρωθυπουργέ τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά ἐσᾶς. (κλείνει τόν ἀσύρματο)
Μή γνωρίζοντας τίς προθέσεις τίς 2ας
μεραρχίας, ὁ Στρατηγός Φ.Πετρόπουλος δίδει ἐντολήν εἰς τήν ἐπιλαρχία ἁρμάτων τῆς
μεραρχίας νά σπεύση ἐπειγόντως νά καταλάβει τήν γέφυρα τοῦ Ἀξιοῦ, μέ ῥητήν ἐντολήν
νά τήν ἐκβιάσουν διά πυρῶν ἐάν κατείχετο ὑπό τῶν ὅποιων δυνάμεων, φέροντας τήν
γέφυραν ὑπό τόν ἀπόλυτον ἔλεγχό της. Συγχρόνως ὁ Στρατηγός τῆς 2ας μεραρχίας
Π.Κεφάλας, μή ἔχων καμμίαν ἐπαφήν μέ τόν κρυπτόμενον Σωματάρχην του, ἀγνοῶν τήν
γενικήν καί εἰδικήν κατάστασιν, δίδει διαταγήν εἰς τήν ἐπιλαρχίαν τῆς μεραρχίας
του, νά σπεύση πρός τήν γέφυρα τοῦ Ἀξιοῦ, ἀλλά μέ … ἀναγνωριστικόν σκοπόν καί
διάθεσιν καί ἀναλόγως νά πράξη. Οἱ δύο ἐπιλαρχίες συναντῶνται εἰς τάς εἰσόδους
τῆς γεφύρας τοῦ Ἀξιοῦ, τῆς ἐπιλαρχίας τῆς 2ας μεραρχίας νά κατέχει ἤδη τήν
δυτικήν εἴσοδον. Οἱ ἀξιωματικοί τῆς 6ης κατευθύνονται, περνώντας τήν γέφυρα,
πρός τά ἅρματα τίς 2ας.
Ἐπιλαρχία
2ας: Δέν ξέρουμε ρέ παιδιά. Ἐσεῖς τί θά κάμετε;
Ἐπιλαρχία
6ης: Εἰμεθα μέ τήν ἐπανάστασιν καί θά προχωρήσομεν…
Ἐπιλαρχία
2ας: Ἐντάξει ρέ παιδιά. Δέν θά σκοτωθοῦμε καί μεταξύ μας. Μαζί καί ἐμεῖς……… …… …………… ……
Τό ἀπαράδεκτον, γελοῖον καί ἄνευ λόγου
βασιλικόν ἀντιπραξικόπημα εἴχεν τελειώσει. Ὁ βασιλεύς εἰδοποιημένος, φεύγει
πρός Ἰταλία, μέ στρατιωτική “ντακότα”, ἐνῶ ὁ πρωθυπουργός Κόλλιας κρατᾶ τό…
“νεσεσέρ” τῆς βασιλίσσης.
…………………………………………………………………………………
Χειρότερον τοῦ ἐγκλήματος τό
λάθος.(Ταλεϋράνδος). Τό ἔγκλημα σταματᾶ ὅπου ἔγινε. Τό λάθος, ἁπλώνεται χρονικῶς
εἰς βάθος, σφραγίζοντας μέ τήν παρουσίαν του, ἁλυσσιδωτά, γεγονότα καί
καταστάσεις, ῥίχνωντας τήν σκιάν του βαριᾶ σέ ἀνθρώπους, πού θά πληρώσουν χωρίς
νά φταῖνε. Ὁ βασιλεύς, θά πληρώσει τό μεγάλο λάθος του νά στραφεῖ ἐναντίον τῶν
σωτήρων τῆς πατρίδος ὁπού ἐβασίλευε, θέτωντας τόν λαόν εἰς δεινήν δοκιμασίαν,
παρ’ὁλίγον ἐμφυλίου, διχάζοντας τό σῶμα τῶν ἀξιωματικῶν ( μέχρι σήμερον )
στρέφοντας τούς “μέν” ἐναντίον τῶν “δέ”, δημιουργώντας τό πρῶτον ῥῆγμα, εἰς
μίαν ἐθνικήν ὑπόθεσιν, στερώντας στόν λαόν ( τόν ὁποῖον ἔπρεπε νά σκέπτεται καί
νά φροντίζει ) τό σύμβολον τῆς ἐνότητος, πού ὁ ἴδιος, χωρίς νά τό πολυκαταλαβαίνει,
ἐκπροσωποῦσε! Ἐάν ἔμενεν ὅπου ἦταν, ἐάν ἐφέρετο ὡς βασιλεύς, χωρίς νά
παρασύρεται, ἄλλην τελείως τύχην θά εἶχεν ἡ πατρίς σήμερον. Ὄχι μόνον δέν ἐδιδάχθη
ἀπό ὅ,τι ἔπαθε, ἀλλά θά συνεχίση νά δημιουργῆ προβλήματα ( κίνημα Ναυτικοῦ
1973, συμπράξεις μέ πολιτικούς…), τιμωρηθείς μέ τό δημοψήφισμα τοῦ 1974 ἀπό
τούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι τῶν κορόϊδευσαν καί τόν περιεφρόνησαν.
…………………………………………………………………….…………….
ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ
Συγχρόνως μέ τήν γέφυρα τοῦ Ἀξιοῦ, ὁ
Στρατηγός Φ.Πετρόπουλος, στέλνει ἅρματα πρός Θεσσαλονίκην ὅπου οἱ φιλολαϊκή
δικτατορία δοκιμάζεται. Ὁ ὑπουργός Β.Ἑλλάδος Πατῖλης, ἄῤῥωστος στό νοσοκομεῖο,
μή διαθέτων στρατιωτικάς δυνάμεις, τοῦ Γ.Σ.Στρατοῦ εὑρισκομένου εἰς Ἔβρον, ἀναγκάζεται
ὑπό τόν φόβον προκλήσεως καί δημιουργίας ταραχῶν ἀπό ἀντιδραστικα , ὀπορτουνιστικά
στοιχεῖα εἰς τήν πόλιν καί ὑποθάλψεως ἐμφυλιοπολεμικοῦ κλίματος, νά κινήση ὀχήματα
τῆς Ε.Σ.Α. στούς δρόμους τῆς πόλεως, ὅπου ἀπό τηλεβόα ἐκαλούσαν τόν λαόν σέ ἠρεμία,
ἑνότητα καί ἀποφυγήν ἀκροτήτων. Ἡ εἴσοδος τῶν ἁρμάτων καί ἑρπυστριοφόρων της
6ης εἰς τήν πόλιν, θά σημάνει γιά αὐτόν τό τέλος ἑνός ἐφιάλτου. Ὅταν τά
Χριστούγεννα τοῦ ἰδίου ἔτους, ὁ δευτερότοκος υἱός τοῦ Φ.Πετροπούλου θά ἐπισκευθεῖ
τόν υἱό τοῦ Πατῖλη, ὁ τελευταῖος, μέ προτεταμένας τάς χεῖρας, θά τόν ὑποδεχθῆ
μέ τήν προσφώνησιν : “Γειά σου γιέ τοῦ ἥρωα.”
Ὁ
ὑποστράτηγος Φ.Πετρόπουλος τοποθετεῖται, ἐν ταυτῶ, Σωματάρχης τοῦ Β.Σ.Στράτου
παραμένων καί μέραρχος τῆς 6ης μεραρχίας.
Τό ἑπόμενον θέρος, θά προαχθῆ εἰς ἀντιστράτηγον,
τοποθετούμενος εἰς Ἀθήνας ὡς Β Ὑπαρχηγός στό Ἀρχηγεῖον Στρατοῦ. Εἶναι μόλις 51 ἐτῶν,
ὁ νεώτερος στρατηγός τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ. Μέσα σέ δύο χρόνια ( 1967 – 1968 )
εἶχε καλύψει τούς τρεῖς ἀνωτάτους (τότε) βαθμούς τῆς ἱεραρχίας. Ὁ στρατηγός Ἀγγελής
χαμογελῶν διαβεβαιώνει ὅτι τόν θέλει γιά Ἀρχηγό τοῦ Στρατοῦ, οἱ δέ Πατίλης καί
Ι.Λαδᾶς, τόν ἐζήτουν ὡς ὑπουργόν Δημοσίων Ἔργων. Προηγοῦνται ὅμως, δύο
“προσεγγίσεις” πρός τόν στρατηγόν διά ἔνταξίν του εἰς τήν Μασωνίαν. Ἔντιμος καί
θεοσεβής θά ἀρνηθῆ λέγοντας: “διατί τό κρυπτόν ἀφοῦ ὁ Θεός ὅλα φανερά τά
θέλησε.” Ἐξ’ἄλλου, μέσα στό συμβούλιον ἐπιτελῶν, θά εἶναι ὁ μόνος μειοψηφίσας
στήν πρότασιν τοῦ Ο.Ἀγγελή νά καταργηθῆ τό “χακί” καί νά φορέσει ὁ στρατός ἀμερικανικοῦ
τύπου καί χρώματος στολές, πρότασις πού … φυσικά καί ἐπεκράτησεν!
Θά
ἀποστρατευθεῖ … τιμητικῶς ἀπό τήν θέσιν πού κατεῖχε, κατά τρόπον αἰφνίδιον καί ἀπροειδοποίητον,
τόν Ἰανουάριον τοῦ 1969.
Ὁ Θεός σώζει τήν Ἑλλάδα
Ἑλληνοκρατία