«Φάτσες» τῆς
νεωτέρας πολιτικῆς ζωῆς τῆς Ἑλλάδος
Ἡ
μεταπολίτευσις ὑπῆρξε ἡ μετά τήν Τουρκοκρατία ἡ πλέον ἐπικίνδυνος, προδοτική καί ἀνατρεπτική περίοδος τῆς ἱστορίας τῆς
πατρίδος μας.
Μέσα στόν
σιχαμερό ἐσμό τῶν πολιτικῶν πού τήν ὑπηρέτησαν (καί τήν ὑπηρετοῦν ἕως τώρα) ὑπάρχουν
πάμπολλοι τοῦ εἴδους αὐτοῦ τῶν ἑρπετῶν, πού παραδοσιακῶς μετῆλθαν τήν κάθε εὐκαιριακήν
“μεταμόρφωσιν”, φθάνει νά παραμένουν στήν ἐξουσία καί νά σιτίζονται
πλουτίζοντες ἀπό τόν δημόσιον κορβανᾶν καί ἀφ’ἑτ έρου, νά ὑπηρετοῦν ὡς δολιόφρονες
ἐντολοδόχοι, τάς ἐντολάς τῶν ξένων κέντρων ἐξουσίας πού ἐμετικῶς ὑπηρετοῦν,
φθάνει αὐτοί καί οἱ οἰκογένειες των νά παραμείνουν ἔστω καί μίαν ἀκόμη ἡμέραν εἰς
τήν ἐξουσίαν. Η ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΙΑ, κάνει μίαν προσπάθειαν, μέ ἀποδείξεις, νά
παρουσίαση ὅσα ἀπ’αὐτά τά αἰλουροειδῆ μπορέση, γιά νά πεισθῆ ὁ ὑπνώττων, ἀκόμη,
λαός, ὅτι ἡ αἰτία τῶν συμφορῶν καί περιπετειῶν του, μετά τήν δολοφονίαν τοῦ
Καποδιστρίου καί τήν ἔξωσιν τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος, ἡ μόνη καί ἀναμφισβήτητος, εἶναι,
ἦταν καί θά παραμείνη (ὅσο τό ἐπιτρέψουμε ἐμεῖς ὁ λαός) οἱ Ἑλλαδίτες (καί οὐδέποτε
Ἕλληνες) πολιτικοί.
Κωνσταντῖνος Νίκης
Μιχαήλ Α.Δενδιας (1899-1977)
Ἕλληνας νομικός ἀπό τούς Παξους. Καταγοταν ἀπό ἀρχοντική
οἰκογένεια καί σπούδασε νομικά καί φιλολογία στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Μετά τό
πέρας τῶν σπουδῶν του, μετέβη στό Παρισι ὁπού ἔγινε διδάκτωρ νομικῆς στό ἐκεῖ
Πανεπιστήμιο. Τό 1935 ἔγινε τακτικός καθηγητής στή νομική σχολή τοῦ
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Χαιρέτησε τή δικτακτορια τοῦ Ι.Μεταξά, ἐνῶ ἀνῆκε στόν
κύκλο τῶν γερμανοφίλων πανεπιστημιακῶν. Κατά τήν διάρκεια τῆς Κατοχῆς ἔγραφε
στό περιοδικό "Εὐρωπαϊκη Ἠχώ" πού ἀπηχοῦσε τίς θέσεις τῆς γερμανικῆς
προπαγάνδας καί τῶν Ἑλλήνων φιλοχιτλερικῶν (Σίτσα Καραϊσκάκη, Ε.Σωσσιδη Εὐαγγ.Κυριακῆς,
Κων. Τσιμπᾶς κ.α).
Σχετικό δημοσίευμα ὑπάρχει στό τεῦχος Ἰουλίου
1941 τῆς "Εὐρωπαϊκῆς Ἠχοῦς". Ἀποχωρώντας οἱ Γερμανοί πέρασε στό
στρατόπεδο τῶν νικητῶν ὅπου συνέχισε τήν ἀξιοζήλευτη πανεπιστημιακή του
καριέρα.
Στίς 13 Ἰουανουαριου 1945 θά συνυπογράψει τό
γνωστό ψήφισμα καταδίκης του Ἀλεξ.Σβωλου ἀπό τούς πανεπιστημιακούς ὡς "ἀποστάτης
τῆς Ἐθνικῆς Ἰδέας".
Τό γεγονός ὅτι ἀνῆκε στή Μασονική Στοά
"Σκεντερμπέης" τόν βοήθησε νά ἐγκαινιάσει τήν πολιτική του καριέρα.
Τό 1963 γίνεται ὑπουργός βιομηχανίας στήν ὑπηρεσιακή
κυβέρνηση Σ.Μαυρομιχαλη ἐνῶ τό 1967 ἀνήκει στούς ὑποστηρηκτές τῆς Στρατιωτικῆς
Δικτατορίας. Τόν Μάρτιο τοῦ 1968 συμμετεῖχε στήν ἐπιτροπή νομομαθῶν (20 μελής)
γιά τήν προετοιμασία νέου συντάγματος. Λίγο ἀργότερα ἔθεσε ὑποψηφιότητα γιά τήν
Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, ἀντ'αὐτοῦ ὅμως ἐξελέγη ὁ Μιχαήλ Στασινόπουλος.
Πέθανε τό 1977.
Πηγές: 1) περιοδ. "Εὐρωπαϊκη Ἠχώ", Ἰουλ.1944
2) Μεγάλη Μασονική
Στοά Ἑλλάδος (Ἰστοσελιδα)
3) Βικιπαιδεία
Υ.Γ. Ἡ συγγένεια τοῦ ἐπιθέτου μέ τόν
σημερινόν ὑπουργόν Δένδιαν ἄς κριθῆ ἀπό κάθε σώφρωνα ἀναγνώστη.
(Τό κατωτέρω ἄρθρο ἐδημοσιεύθη τόν Ἰούλιον (15) τοῦ 1941 εἰς τό
συνεργαζόμενον μέ τούς Γερμανούς περιοδικόν "Εὐρωπαϊκή Ἠχώ". Ἀξίζει
νά παρατηρήσετε τούς ἔχοντες ἀλληλογραφία μέ τό περιοδικόν. Διακριτικῶς
σημειώνουμε δύο ὀνόματα πολύ γνωστά μέ πολιτικούς τῆς μεταπολιτεύσεως.)
Κ.Νίκης
Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
ΚΑΙ ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Τό κατωτέρω ἄρθρον ἀπεστάλη ἐξ Ἀθηνῶν πρός τήν <<Εὐρωπαϊκήν Ἠχώ>>
ὑπό τῆς ἑλληνίδος συγγραφέως κυρίας Εὐφημίας
Σωσσίδη.Τά δύο βιβλία της: <<Ὁ Χίτλερ, ἡ ζωή καί τό ἔργον του>>καί << Χίτλερ, ὁ Ἐπίλεκτός τοῦ Βορρᾶ>> ἔσχον μεγάλην ἐπιτυχίαν.
Εἰς τόν σημερινόν ἔξω κόσμον δέν εἶνε
δυστυχῶς ἀκόμη γνωστόν,τί εἶνε ἀκριβῶς τό ἐθνικοσοσιαλιστικόν κόμμα, τό ὁποῖον ἐδημιούργησε,
ἀνέπτυξε καί ἀνέδειξε ἡ μεγαλοφυΐα τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ καί τό ὁποῖον ἤρχισε ἐκ
τοῦ μηδενός διά νά ἐπιβληθῆ εἰς ὁλόκληρον τήν Γερμανίαν, ὕστερα ἀπό δεκατέσσερα
χρόνια ὑπερανθρώπου πάλης ἐνάντιόν τοῦ
καθεστῶτος, ὅταν τέλος ὁ Φύρερ ἔγινε Ἀρχικαγκελάριος καί ἔλαβε τήν ἐξουσίαν εἰς
τάς χείρας του. Ἄν ὁ κόσμος παρακολουθοῦσε
μέ προσοχήν καί ἐμάνθανε λεπτομερῶς καί κατά βάθος τούς ἀγῶνας εἰς τούς ὁποίους
καθυπεβλήθησαν οἱ ἀποτελοῦντες τό κόμμα, τάς θυσίας των, τήν αὐταπάρνησί των,
τήν πίστιν των εἰς τόν ἀρχηγόν, ἀφεύκτως δέν θά ἀπεφασιζον ἐλαφρᾶ τῆ καρδία, οἱ
ἐχθροί τῆς Γερμανίας νά ἐπιχειρήσουν νά πολεμήσουν ἐνάντιον μίας ὑπερφυοῦς
δυνάμεως, ὅπως ἐφάνη ὅτι ἦτο ἡ δύναμις τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ, ἡ ὁποία ἀφοῦ ἐνίκησε
τόν ἐσωτερικόν ἐχθρόν τῆς Γερμανίας, διωργάνωσε ἔπειτα τήν χώραν καί τήν κατέστησεν
ἀνίκητον, ὡς ἀπεδείχθη μέχρι τῆς σήμερον.
Κάτι τό ὁποῖον ἐπίσης ἁγνοεῖται ἀπό
τόν ἔξω κόσμον, ὁ ὁποῖος ἀπορεῖ διά τά ἐξελισσόμενα γεγονότα, εἶνε τό ὅτι δέν ἀντελήφθη
ἀκόμη ἀπό τί ἀποτελεῖται αὐτή ἡ δηναμις πού καταβάλλει τά πάντα κ’ἐπιτυγχάνει ἀκαταπαύστως.
Νομίζουν ὅτι εἶνε μόνον λογαριασμοί μηχανικοί καί προβλήματα μαθηματικά,
διαφορά συμφέροντα, μέ τάς δίας ἰπαλαιάς μεθόδους. Ἀλλά ὁ Θεός τοῦ πολέμου τώρα
ἤλλαξε ὄψιν. Τό μεγαλύτερόν του ὅπλον εἶνε ἡ ψυχή. Καί ἡ ψυχή κυριαρχεῖ τῆς ὕλης
καί δίδει τήν νίκην. Τό πνεῦμα τοῦ Χίτλερ ἐφωτίσθη ἀπό τήν ψυχήν του πού πονοῦσε
διά τήν δυστηχια τοῦ λαοῦ μετά τόν πόλεμον τοῦ 1918. Καί ὅλοι ὅσοι τόν ἠκολούθησαν,
εἶχαν τήν ψυχή πονεμένη ὅπως ἐκεῖνος, ἀδιάφορον ἄν ἦσαν πνευματικῶς ἄλλοι ἀνώτεροι
καί ἄλλοι κατώτεροι. Καί αὐτή ἡ ψυχή τους ἡ ἀδάμαστή τους ἔδωκε τό θάρρος νά
παλαίσουν ἐπί 14 χρόνια ἕνα ἀπεγνωσμένον ἀγώνα διά νά ἐλευθε- ρώσουν τήν
πατρίδα τους καί νά κατορθώσουν νά νικήσουν στό τέλος καί νά δώσουν εἰς τόν Ἀδόλφον
Χίτλερ τήν ἐξουσίαν.
Ἀλλά δέν ἦτο μόνον ὁ ἐσωτερικός ἐχθρός
πού ἐνικήθη. Ἔμεινε ὁ ἐξωτερικός ἐχθρός πού ἐννοῦσε νά καταστρέψη τήν
Γερμανίαν. Μέ αὐτόν τόν ἐχθρόν πολεμᾶ τώρα ἡ Γερμανια καί τόν κτυπᾶ παντοῦ ὅπου
τόν ἐυρίσκει. Καί ἔτσι ἔγινε αὐτός ὁ μεγάλος πόλεμος καί παρεσύρθησαν ὅλα τά
μικρά ἔθνη σ’αὐτή τή γιγαντομαχία, ἕως ὅτου ἔλθη ἡ ἥμερά τῆς λυτρώσεως καί τῆς
σωτηρίας.
Πολλοί εἶνε οἱ ἥρωες τοῦ ἐθνικοσοσιαλιστικοῦ
κόμματος, πού ἔδρασαν καί ἐθυσίασαν τή ζωή των κατά τό διάστημα τῶν πρώτων 14 ἐτῶν.
Καί ἄντρες καί γυναῖκες καί νέοι καί γεροί. Αἱ γυναῖκες πρό πάντων μέ τήν
λεπτήν διαίσθησίν των εἶχον ἀντιληφθῆ τόν ἀνώτερον προορισμόν τοῦ Χίτλερ καί ἐβοήθησαν
μέ ὅλας των τάς δυνάμεις καί αὐτόν καί τό κόμμα. Μεταξύ αὐτῶν τῶν γυναικών εἶνε
καί μία μορφή, μία ἰδεώδης μορφή, ἡ ὁποία ἄν καί ξένη διότι κατήγετο ἀπό τήν
Σουηδίαν, ἐντούτοις ἐνεκολπώθη τό ἐθνικοσοσιαλιστικόν κίνημα καί ἐπάλαισε παρά
τό πλευρόν τοῦ συζύγου της κατά τάς δυσχερεστάτας ἐκείνας περιστάσεις, τόν ἐνεθάρρυνε,
τόν ἐβοήθησε εἰς τόσον μεγάλον βαθμόν, ὥστε προσεβλήθη ἡ ὑγεία της καί νεώτατη ἀκόμη
ὑπέκυψε εἰς τό μοιραῖον, ἕνα ἔτος πρώτου ἔλθη εἰς τήν ἐξουσίαν ὁ Ἀδόλφος
Χίτλερ. Ἡ ξεχωριστή αὐτή γυναίκα, ἡ ἡρωΐς αὐτή, εἶνε ἡ Κάριν Γκαῖρινγκ, ἡ πρώτη
σύζυγος τοῦ στρατάρχου τοῦ Ράϊχ, Χέρμαν Γκαῖρινγκ.
ΕΥΦΗΜΙΑ ΣΩΣΣΙΔΗ
Ἀ. Ἀγγελίδην,
Ἀθῆναι. Λουκᾶν Ἐκκλησιάρην, Ἀθῆναι, Βασίλειον Ἀντωνίου, Ἀθῆναι. Κ. Τσίμπαν, Ἀθῆναι
: Εὐχαριστούμεν θερμῶς.
Παν.
Χατζηκωνσταντίνου, Βόλον: Εὐχάριστούμεν. Ἄνευ συνδρομῆς.
Ἀχ.
Βλασσαρίδην, Ἄθηναι: Εὐχαριατούμεν θερμῶς διά τήν ἐπιστολήν σας…
Νίκ.
Κ. Μουργόπουλον…
Ι. Ἰορδανίδην,
Ἀθῆναι: …
Γ.
Κ. Πουρναρόπουλον…
Ἀναστ. Κοτζιᾶν,
Ἀθῆναι…
Γεώργ.
Στελιόπουλον…
Μ. Δένδιαν. καθηγητήν. Ἀθῆναι: Εἰδικά περιοδικά ἐπί τῶν νοτιοανατολικῶν προβλήματος
ἐκδίδονται: SUD-OST ECHO, VERLAG SUD-OST, WIEN{ἑβδομαδιαῖον) καί SUD-OST, WIEN
{15ήμερον).
Γεώην. Τόμπραν, Ναυπλιον: Εὔχαριστοῦμεν θερμῶς.
Κώνστ.
Γιαννάτον, Ἀθῆναι: Τό βιβλίον «Ὁ ἀγών μου» δέν ἔχει ἐκδοθῆ ἑλληνιστί. Μελετᾶται
ὅμως ἤ προσεχής ἔκδοσίς του.
Φωτογραφίαν λαμβάνετε τάχ/κῶς.
