Ανδρέας Παπανδρέου: Ένας επικίνδυνος καραγκιόζης πράκτορας και παλιάνθρωπος

Ἡ μεταπολίτευσις ὑπῆρξε ἡ μετά τήν Τουρκοκρατία ἡ πλέον ἐπικίνδυνος, προδοτική καί ἀνατρεπτική περίοδος τῆς ἱστορίας τῆς πατρίδος μας.

Μέσα στόν σιχαμερό ἐσμό τῶν πολιτικῶν πού τήν ὑπηρέτησαν (καί τήν ὑπηρετοῦν ἕως τώρα) ὑπάρχουν πάμπολλοι τοῦ εἴδους αὐτοῦ τῶν ἑρπετῶν, πού παραδοσιακῶς μετῆλθαν τήν κάθε εὐκαιριακήν “μεταμόρφωσιν”, φθάνει νά παραμένουν στήν ἐξουσία καί νά σιτίζονται πλουτίζοντες ἀπό τόν δημόσιον κορβανᾶν καί ἀφ’ἑτ έρου, νά ὑπηρετοῦν ὡς δολιόφρονες ἐντολοδόχοι, τάς ἐντολάς τῶν ξένων κέντρων ἐξουσίας πού ἐμετικῶς ὑπηρετοῦν, φθάνει αὐτοί καί οἱ οἰκογένειες των νά παραμείνουν ἔστω καί μίαν ἀκόμη ἡμέραν εἰς τήν ἐξουσίαν. Η ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΙΑ, κάνει μίαν προσπάθειαν, μέ ἀποδείξεις, νά παρουσίαση ὅσα ἀπ’αὐτά τά αἰλουροειδῆ μπορέση, γιά νά πεισθῆ ὁ ὑπνώττων, ἀκόμη, λαός, ὅτι ἡ αἰτία τῶν συμφορῶν καί περιπετειῶν του, μετά τήν δολοφονίαν τοῦ Καποδιστρίου καί τήν ἔξωσιν τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος, ἡ μόνη καί ἀναμφισβήτητος, εἶναι, ἦταν καί θά παραμείνη (ὅσο τό ἐπιτρέψουμε ἐμεῖς ὁ λαός) οἱ Ἑλλαδίτες (καί οὐδέποτε Ἕλληνες) πολιτικοί.

Κωνσταντῖνος Νίκης

Με αφορμή την 3η Σεπτεμβρίου, ημέρα ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο από την εφημερίδα Ελληνοκρατία.

Ο πολίτης σε μια δημοκρατία για να ανταποκριθή στο ύψιστο καθήκον του την ώρα της κάλπης πρέπει να γνωρίζη ποίος είναι αυτός που ζητά την ψήφο του.

                                                                                                            Αριστοτέλης 

            Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι γιός του Γ. Παπανδρέου και της Εβραίας από την Πολωνία Σίγκμουντ Μινέϊκο. Ο παππούς του ήταν παπάς από το Καλέντζι της Αχαΐας με το επίθετον Σταυρόπουλος. Αλλά επεκράτησε, όπως συμβαίνει συχνά, το μικρό όνομα και έμεινε ως Παπα – ανδρέας. Ο παππούς του, Πολωνοεβραίος αξιωματικός του Μηχανικού, θα βοηθήση τους Τούρκους εις την οχύρωσιν του Μπιζανίου και θα παραδώση, μετά το τέλος των έργων, τα έργα εις τους Έλληνας με αντάλλαγμα φυσικά και αφού είχε ερωτευθή την πανέμορφη Γιαννιώτισσα Περσεφόνη Μανάρη.

            Η μάνα του Ανδρέα όμως θα είναι αμιγώς Εβραία από τον πρώτο γάμο του Μινέϊκο. Η Μινέϊκο παντρεύεται τον Γ. Παπανδρέου το 1913 και τον Φεβρουάριο του 1919 γεννά τον Ανδρέα στην Χίο. Ο Γ. Παπανδρέου έχει όμως γνωρίσει τον προηγούμενο χρόνο την ηθοποιό Κυβέλη με την οποία θα νυμφευθή αργότερα. Αυτό δεν θα του το συγχωρέσει ποτέ ο Ανδρέας και θα γίνει αιτία απέχθειας προς τον πατέρα του μέχρι σήμερα, που ελάχιστα τον μνημονεύει ή καθόλου. Έτσι ο Ανδρέας ανατρέφεται με τα εβραϊκά ήθη (Ταλμούδ) και λέγεται ότι υπέστη περιτομήν.

            Το 1939 συλλαμβάνεται ως Μαρξιστής – Τροτσκιστής από τον Μανιαδάκη, όπου θα υπογράψη δήλωσιν μετάνοιας και παραδίδει κατάλογο των μελών της ομάδας του. Με τα μέσα όμως που διαθέτει η μητέρα του, ελευθερώνεται στις 26 Μαΐου 1940 και φεύγει δια την Αμερικήν, ενώ ο ομοϊδεάτης του Παναγιώτης Κανελλόπουλος απελευθερωθείς, θα παραμείνη και θα καταταγή εις τον στρατόν.

            Όταν αργότερα εισβάλλουν οι Ιταλοί εις την Ελλάδα, θα κληθή 3 φορές για κατάταξιν αλλά θ’ αρνηθή σαν δειλός και άπατρις που είναι. (Μάργκαρετ).

            Τον Ιούνιον του 1940 εγγράφεται εις το Πανεπιστήμιον Κολούμπια της Αμερικής. Το 1941 παντρεύεται την πανέμορφη Χριστίνα Ρασσιά από την Λακωνίαν. Επειδή όμως είναι μέθυσος, θα τον διώξη ο πεθερός του από το σπίτι πολλές φορές. Το 1943 κατατάσσεται εθελοντής εις το Ναυτικόν των ΗΠΑ, ως βοηθός νοσοκόμου εις το ναυτικόν νοσοκομείον «Βηθεσδά». Έχει βαρεθή πια την γυναίκα του γι’ αυτό κατετάγη στο Ναυτικό (Δ. Μπότσαρης) και θα χωρίση αργότερα. Ψυχολόγος η Χρ. Ρασσιά, θα τον περιγράψη ως παρανοϊκόν η σχιζοφρενή και ότι δεν αγαπούσε τους ανθρώπους. «Είναι συνειδητοποιημένος δυνάστης».

            Το 1948, και ενώ ήταν ακόμη νυμφευμένος, θα γνωρίση την Μάργκαρετ, φίλη ενός Κύπριου οδοντιάτρου, του Άρη Δημητριάδη, την οποίαν και θα πάρη γυναίκα το 1951. Γάμο θρησκευτικό θα κάμη αργότερα για πολιτικούς λόγους, τον οποίον θα χλευάση και θα περιγελάση η Μάργκαρετ σε γραπτά και δηλώσεις της αργότεροα. Η Μαργαρίτα είναι κόρη του ιερέως των Χιλιαστών Τσάντ. Επί των ημερών της οι Χιλιασταί θα κτίσουν το περίφημο κέντρο τους στην Θήβα, θα αποχαλινωθούν στην θρασύτητά των και η Ορθοδοξία θα δεχθή επιθέσεις ως αυτήν της Κ. Μπουρδάρα, μέλους στις «ΕΓΕΣ», όπου θα απαγορεύση την προσευχήν εις όλα τα εξαρτώμενα από τον Οργανισμό Προνοίας ιδρύματα. Ο ίδιος ο Ανδρέας θα δηλώση «άθεος» και θα υποκρίνεται λόγω σκοπιμότητος όταν θα κάμνη τον σταυρόν του και θα φιλά το Ευαγγέλιον. Αργότερα θα δηλώση ορθόδοξος και μαζί με την «Μιμή» θα περιοδεύση σαν αμαρτωλός θίασος την Τήνον και την Πάτρα, προσκυνώντας Άγιες εικόνες και λείψανα και προσπαθώντας ο απατεώνας και δειλός αυτός άπατρις, να μας πείση για την… πίστιν του. Εξ άλλου αφήρεσε, ως πρωθυπουργός, την περιουσίαν των μοναστηρίων, ενομιμοποίησε τον πολιτικόν γάμον, εσταμάτησε την πρωινήν προσευχήν εις τα σχολεία και διώρισε διευθυντήν της τηλεοράσεως τον Βασιλικόν, ο οποίος έβρισε χυδαιότατα τον Θεόν.

            Η Μάργκαρετ, εις το ίδιον πλαίσιον κινούμενη, θα βαπτισθή εις το Καστρί εις ηλικίαν 50 ετών!! Δεν γνωρίζουμε εάν και ο ίδιος έχει βαπτισθή. Άνθρωποι που έψαξαν για την ληξιαρχικήν πράξιν του ονόματός του, δεν ευρήκαν τίποτε.

            Το 1959 εγκαθίσταται, με άδειαν του Καραμανλή, εις την Ελλάδα με ηγεμονικό μισθό 60.000 δρχ. ως σύμβουλος της Τραπέζης Ελλάδος και εκλέγεται, ελέω πατρός, βουλευτής Αχαΐας το 1964 για να γίνη αργότερα υπουργός Προεδρίας και αναπλ. Υπουργός Συντονισμού. Ερωτύλος και πόρνος όπως ήταν, ξεσπά το «Σκάνδαλο Σκιαδαρέση» με την γυναίκα του μηχανικού Σκιαδαρέση, εις τον οποίον χαρίσθηκε τεχνικές συμβάσεις για την πόλιν των Πατρών, άχρηστες και επιζήμιες. Η παρουσία τους εις την «Ένωσιν Κέντρου» θα είναι καταλυτική. Θα οργανώση τον «ΑΣΠΙΔΑ» με απώτερον σκοπόν την κατάλυσιν του πολιτεύματος (δήλωσεις Μπουλούκου) και θ’ αποτελέση μόνιμον πηγήν προστριβών με τον πατέρα του.

            Ο Γ. Παπανδρέου θα πη πολλά γι’ αυτόν: «Προσθέτει στο κόμμα ολίγους αριστερούς, αφαιρεί πολλούς κεντρώους, διαιρεί το κόμμα και πολλαπλασιάζει τα προβλήματα». «Ενώ εγώ του ετοιμάζω ολόκληρον πολυκατοικίαν, αυτός οικοδομεί παράπηγμα». «Ο υιός μου βιάζεται να με κληρονομήση εν ζωή». «Αλλοίμονον εάν καμμίαν ημέραν ο Ανδρέας κυβερνήση την Ελλάδα». «Γνώσεις οικονομικάς μπορεί να έχη, γνώσιν δεν έχει». Όταν δε ο Γ. Παπανδρέου ήτο υπουργός Παιδείας και ο Ανδρέας επήγε να τον δη μετά από χρόνια, χαρούμενος ο πρώτος του λέει: «Εσύ είσαι Ανδρέα μου;» και ο Ανδρέας τον έφτυσε και έφυγε. Αυτά, γραμμένα στα Πρακτικά της Βουλής, θα αναγκάσουν τον Ηλία Τσιριμώκο να ειπή: «Συ δεν σεβάσθηκες τον πατέρα σου, θα σεβασθής την Ελλάδα;».

            Τυχοδιώκτης, αρριβίστας, ανήθικος και γελοίος, με την βοήθειαν των κομμουνιστών θα ιδρύση, τον καιρόν της δικτατορίας, το ΠΑΚ και θα ετοιμασθή διά την επιστροφήν του εις την Ελλάδα, ειδοποιημένος από τις μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής, των οποίων αποτελεί πειθήνιον όργανον. Στις 9 Ιουνίου του 1974, ο Α. Παπανδρέου, ειδοποιημένος την προηγούμενην τηλεφωνικώς, ευρίσκετο εις το Βασιλικόν Ινστιτούτον του Λονδίνου στις 7 το βράδυ. Εκεί, ο Φράνκ Καρλούτσι (κορυφαίος πράκτορας της N.S.A.), τον πληροφόρησε ότι απεφασίσθη η πτώσις των συνταγματαρχών εις την Ελλάδα και επάνοδος του Καραμανλή και… «της Δημοκρατίας», ως επίσης και των δύο φάσεων εισβολής των Τούρκων εις Κύπρον. Αυτός θα έπρεπε προσεκτικώς να ακολουθήση τις εντολές των. Κυρίως αφορούσαν την αριστερόστροφη πολιτική του (εναντίον ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, Αμερικής), για να κερδηθούν οι αριστεροί ψηφοφόροι εις δύο φάσεις: ως αντιπολίτευσις (RED – 1) και ως κυβέρνησις, που θα εγένετο μετά τον Καραμανλή (RED – 2). Η χρηματοδότησις θα άρχιζε μόλις έφθανε στην Αθήνα, τον Αύγουστο του 1974. Για περισσότερες οδηγίες θα έφευγε για το Φόρντ – Μήντ των ΗΠΑ , το φρούριο και οχυρό της φοβερής ΝSΑ (Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας).

            Στις 22 Ιουλίου, 12 το μεσημέρι, στην Πύλη 3 (μόνο για πράκτορες) ο Ανδρέας έδειχνε την ταυτότητά του ως του καθωρίσθη. Εκεί άκουσε με σεβασμό τον Γιάν Βάντρακεκ (Διευθυντή του κλάδου διεθνούς στρατηγικής της N.S.A.), να του αναλύη σε περίπου 14 σημεία, την πολιτική που θα ακολουθούσε ως αρχηγός πολιτικού κόμματος. Θα εισέπραττε προς τούτο 50.000.000 δολλάρια από τα καρτέλ των πετρελαίων (άλλα 10.000.000 θα εισέπραττε από τον Καντάφι) για τα «πρώτα έξοδα» (γραφείο, συγκεντρώσεις κλπ.). Πήρε και ο Καραμανλής άλλα 50 και οι Τεξανοί πετρελαιοπαραγωγοί έδωσαν άλλα 80. Με τις «ρυθμίσεις» αυτές έφυγε για ανάπαυσιν στην Πτέρυγα Δ΄ στο κτίριο 7, σε πολυτελές διαμέρισμα. Την επομένην συναντήθηκε με τους ανθρώπους του Δημοσίου Λογιστικού από την Ν. Υόρκη, για την «ρύθμισιν» της βιομηχανίας όπλων, εμπορίου όπλων και την αγορά της εκκλησιαστικής περιουσίας από τον Εβραίο Ρότσιλντ και σχετικώς για την κίνησιν των «6» για την Ειρήνη. Το ίδιο βράδυ του παρεδόθησαν από τον πράκτορα Βέρνον Γουώλτερ 5 «τσεκς» με διάφορα ποσά, με ευχές και παραινέσεις! Στα τέλη Ιουλίου εδέχθη μια τριμελή επιτροπή, η οποία υπενθυμίζοντάς του τα χρήματα που εξόδευσαν για τις σπουδές του, την βοήθειαν τον καιρό της νιότης του στην Αμερική και την τοποθέτησίν του ως καθηγητού στο Πανεπιστήμιον κ.α., του υπέδειξαν τον τρόπον με τον οποίον θα χειρισθή το οικονομικόν της Ελλάδος, τα πετρέλαια μελλοντικώς εις το Αιγαίον, την συνεργασίαν με την οικογένεια Βαρδινογιάννη και τέλος για τον συνδικαλισμό. Η επόμενη επίσκεψις ήτο της K.G.B. Να ρυθμισθούν και με τους Ρώσους θέματα υπαγωγής της ελληνικής οικονομίας προς το στρατόπεδον της, αριστεροί και κομμουνισταί που θα συμμετείχαν στον κρατικό και κομματικό μηχανισμό, η διάλυσις της ΚΝΕ, το μέλλον του ΚΚΕ, θέματα ναρκωτικών, όπλων, πετρελαίων κλπ. Άλλη μία επίσκεψις μετά από ημέρες, στο δωμάτιο 4Ε – 820, για την συγκράτησιν σε νηπιακά επίπεδα της πολεμικής μας βιομηχανίας, με τον Χένρυ Τζων Κούς, τον μεγαλύτερο «πλασιέ» όπλων των ΗΠΑ. Ρύθμισις των ποσοστών και άλλων λεπτομερειών και μετά για ένα δωρεάν τσεκ-απ από την κυβέρνησιν των αφεντικών του, στο νοσοκομείον Μεμόριαλ της Ν. Υόρκης. Μετά με συνοδείαν στον Καναδά και από εκεί στην Ελλάδα.

            Θα ακολουθήσουν: ο Ανδρέας του ζιβάγκο, ο επαναστάτης της «3^ης Σεπτεμβρίου του 1974», η επιλογή ως στελεχών ηλιθίων (Κουλούρης, Κατσιφάρας, Λαλιώτης, Τσοβόλας, Πεπονής) και τα εμπρηστικά συνθήματα του τίποτα. Συγχρόνως, το «καρτέλ» πλήρωνε εκατομμύρια. «Οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, άσχετοι και βλάκες, έβαλαν δεύτερο παντελόνι. Έμαθαν να πλένονται και τελικώς απέκτησαν βίλες, μεταξωτά κουστούμια, ρόλεξ και αξιοπρέπεια! Ο λαός στο πεζοδρόμιο να ιδροκοπά και να κραυγάζει».

            Εμπρός φουκαράδες του ΠΑΣΟΚ. Για την μεγάλη νίκη στις 10 του «Οχτώβρη». Εμπρός να καταστρέψετε ό,τι δεν πρόλαβε να καταστρέψη η Δεξιά.

            Εμπρός Έλληνες, να βγάλετε τα μάτια της Ελλάδος!

Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 23 - Οκτώβριος 1993

Επισήμανση ιστολογίου: Για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η απόδοση του κειμένου σύμφωνα με το πολυτονικό σύστημα